Οι έχοντες την πρωτοβουλία για τη σημερινή
εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Νεοκλή Σαρρή πολύ ορθά επέλεξαν να της δώσουν
ένα ευρύτερο περιεχόμενο.
Έτσι με άξονα την προσωπικότητα, τη ζωή και
τις ιδέες του σπουδαίου καθηγητή, του σημαντικού επιστήμονα, του φλογερού
πατριώτη σκύβουμε πάλι, για ακόμη μια φορά, στο θέμα που μας ταλανίζει χρόνια
και που θα συνεχίσει να μας ταλανίζει για χρόνια.
Και εννοώ τη θέση της πατρίδας μας σε έναν
κόσμο και μια γεωπολιτική γειτονιά που αλλάζει ραγδαία. Και μάλιστα πολύ πιο
γρήγορα από ότι πριν, αλλαγές που σαρώνουν στο διάβα τους τις μέχρι χθες
βεβαιότητες για τους πολλούς.
Ας θυμηθούμε πόσα έχουν γίνει από τη πρώτη
εκδήλωση το Σεπτέμβριο.
Και
με αυτή την επιλογή είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνούσε ο αρχοντικός, ο βυζαντινός
Νεοκλής Σαρρής. Γιατί αυτή ήταν και η στάση ζωής που κράτησε με συνέπεια και
πάθος μέχρι τέλος. Με τις άπειρες γνώσεις του, την ατράνταχτη επιχειρηματολογία
του και την απαράμιλλη μαχητικότητά του για δεκαετίες επεδίωκε να αφυπνίσει.
Να αφυπνίσει ένα έθνος που είχε βουλιάξει
σε βολικές ψευδαισθήσεις, σε όμορφα ιδεολογήματα και αρνείτο να αντικρύσει την
πραγματικότητα. Να δει την σαθρότητα του οικοδομήματος που είχε χτίσει, να δει
τον ανταγωνιστικό κόσμο που ζούσε, να δει την μόνιμη απειλή από μια γείτονα
χώρα, την Τουρκία, που ποτέ δεν αποδέχθηκε την ελληνική ανεξαρτησία.
Απέναντί του βρέθηκαν, όπως και σε όποιον
άλλον είχε επιχειρήσει το ίδιο, οι μηχανισμοί εξουσίας -της πολιτικής, της
γνώσης, της πληροφόρησης- που «κτυπούσαν», περιθωριοποιούσαν, λοιδορούσαν, για
να μη θιγούν τα μεγάλα συμφέροντα που ωφελούνταν από την διατήρηση της
απάθειας.
Βεβαίως, η αλήθεια αργά ή γρήγορα
αποκαλύπτεται. Και είναι οδυνηρή. Το παρασιτικό μοντέλο της μεταπολίτευσης
κατέρρευσε και ακόμη βαδίζουμε στο χείλος του γκρεμού. Ο κόσμος φλέγεται από
τον άγριο ανταγωνισμό που προκαλεί το τέλος της μονοπολικής του φάσης και ο
τουρκικός νέο-οθωμανισμός βρίσκεται σε κατάσταση επιθετικού παροξυσμού.
Δυστυχώς, ο Νεοκλής Σαρρής έφυγε νωρίς!
Είναι βέβαιο ότι σήμερα θα είχε πολλά να μας πει για την ενίσχυση από την
Άγκυρα του «ισλαμοφασισμού» στη Μεσοποταμία και στη Συρία, για την ανάφλεξη του
κουρδικού εθνικού κινήματος και την ηρωική αντίσταση των Κούρδων στο Κομπάνι,
για τις νέες ρωσο-τουρκικές σχέσεις, και κυρίως για την νέα βαρβαρότητα των
Τούρκων στην Κύπρο, τις ευθείες προκλήσεις έναντι της Ελλάδος και πάνω από όλα
για την πέρα από κάθε λογική, πρόσκληση του εμπνευστή του νέο-οθωμανισμού
Νταβούτογλου – που τον πυρήνα των ιδεών του με οξυδέρκεια και σαφήνεια, πίσω
από τα υποκριτικά περικαλύμματα, μάς είχε αυτός πρώτος αναλύσει, στη Ελλάδα, με
κουστωδία υπουργών.
Την ώρα που γονατισμένη η κυβέρνηση από την
στάση της τρόικας βλέπει να φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια της, και κάνει
πως δεν καταλαβαίνει. Αλλά καταλαβαίνει πολύ καλά ο Νταβούτογλου, που σε μια
άνευ προηγουμένου αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος ζητά να
συνεδριάσει το μίνι υπουργικό του συμβούλιο στη Θράκη.
Νομίζω ότι ο Νεοκλής Σαρρής θα μπορούσε καλύτερα
από όλους μας να περιγράψει, με τον ξεχωριστό τρόπο που όλοι γνωρίσαμε, πως
λέγεται η στάση αυτή εκ μέρους της Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, σήμερα υπό το πρίσμα του
έργου και της σκέψης του Νεοκλή Σαρρή, θα μας παρουσιάσουν το πλαίσιο των
γεωπολιτικών εξελίξεων που αφορούν στην Ελλάδα, οι εισηγητές της συζήτησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου