Ο Νικολάι Μπερντιάγιεφ και η Πνευματική Ελευθερία

της Maria Nemcova Banerjee

«Η νίκη εναντίον του χρόνου ως φορέα θανάτου στάθηκε το θεμελιώδες ζήτημα της ζωής μου» λέει ο Μπερντιάγιεφ στην εισαγωγή της Πνευματικής του Αυτοβιογραφίας[1]. Γραμμένη κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας της ζωής του, αυτή η αναδρομική αφήγηση είναι, όπως και κάθε τι που έγραψε ο Μπερντιάγιεφ, ένα δοκίμιο φιλοσοφικού στοχασμού. Σύμφωνα με την αντίληψή του, η μνήμη είναι κάτι ευρύτερο από την ικανότητα της παθητικής ανάμνησης. Αντιθέτως, η πράξη της μνήμης καταλαμβάνει την έννοια του ζώντος παρελθόντος σε μια στιγμή δημιουργικής ζωτικότητας, την οποία αξιολογεί ως επείγουσα ανάγκη μιας συνείδησης που βρίσκεται σε επαφή με το αιώνιο.

Γεννημένος σε αριστοκρατική οικογένεια, ο Νικολάι Μπερντιάγιεφ (1874-1948) έζησε μέσα στα κατακλυσμίαια γεγονότα του πρώτου μισού ενός αιώνα οι μετασεισμοί του οποίου μάς στοιχειώνουν ακόμη. Μάρτυρας δύο παγκοσμίων πολέμων, παρακολούθησε την καταστροφή των υφιστάμενων πολιτισμών κατά την τραυματική γέννηση νέων κόσμων, ενώ έζησε εκ του σύνεγγυς τρεις ρωσικές επαναστάσεις. Συνελήφθη τέσσερις φορές λόγω πολιτικών υποψιών, πρώτα από την αυτοκρατορική αστυνομία και έπειτα από αυτήν των μπολσεβίκων. Πέθανε στην εξορία έπειτα από έντονη πολυετή πνευματική δραστηριότητα, σε μια φιλοσοφική απόσταση από τα γεγονότα. Δεν υπήρξε ποτέ κάτι περισσότερο από γεμάτος περιέργεια αλλά ανεπιθύμητος επισκέπτης της ιστορίας. Ενεπλάκη χωρίς φόβο στο επίπεδο των ιδεών της ενώ παρέμεινε ξένος προς τα μέσα και τους σκοπούς της, προικισμένος από τον ανίατο πόθο της υπερβατικότητας.

Η επίθεση εναντίον των Κούρδων αποδεικνύει το κραχ της πολιτικής Ερντογάν

Συνέντευξη του εκπροσώπου του «Εθνικού Κογκρέσου του Κουρδιστάν» στη Ρωσία, Σελαχαττίν Σόρο, στο ρωσικό Πρακτορείο Ειδήσεων REGNUM.

Τα γεγονότα στην Τουρκία εξελίσσονται με ραγδαίο ρυθμό. Η αεροπορία της χώρας συνεχίζει να βομβαρδίζει θέσεις του "Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν" (ΡΚΚ) στο Ιράκ. Ενάντια στον ηγέτη του φιλο-κουρδικού «Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών» (HDP) Σελαχαττίν Ντεμιρτάς η Εισαγγελία απήγγειλε κατηγορία για υποδαύλιση «εθνοτικού μίσους». Οι ενέργειες των τουρκικών αρχών σε σχέση με τους Κούρδους της περιοχής γεννούν ποικίλες αντιδράσεις σε όλον τον κόσμο. Οι χώρες της Ε.Ε. κάλεσαν την Άγκυρα να μη διακόψει τον ειρηνικό διάλογο με το ΡΚΚ, καθώς το μονοπάτι του πολέμου σε συνθήκες ταυτόχρονου πολέμου με το «Ισλαμικό Κράτος»(ΙΚ) μπορεί να βυθίσει όχι μόνον την ίδια τη Τουρκία, αλλά και όλη την ευρύτερη περιοχή σε κατάσταση αστάθειας και χάους.

Για την δική του οπτική του προβλήματος μίλησε στο REGNUM ο εκπρόσωπος του Εθνικού Κογκρέσου του Κουρδιστάν στη Ρωσία Σελαχαττίν Σόρο.

REGNUM: Σε σχέση με τη διαμορφούμενη κατάσταση στη Τουρκία πως εκτιμάτε τις «νέες» σχέσεις μεταξύ της Άγκυρας και των Κούρδων της Τουρκίας;

Η Τουρκία δρομολόγησε μια εξαιρετικά επικίνδυνη διαδικασία. Η χώρα επέστρεψε στην πολιτική της δεκαετίας του 1990, στην πολιτική της καταστροφής και της μη αναγνώρισης. Είναι μια πολύ επικίνδυνη θέση για τη Τουρκία. Το κόμμα του Ερντογάν –«Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» (ΑΚP) ευρισκόμενο ήδη 13 χρόνια στην εξουσία, επεδίωξε με τη μάσκα του Ισλάμ να εξαπατήσει τον κουρδικό λαό, ακριβώς όπως έκαναν και οι κεμαλιστές στο καιρό τους επί 80 χρόνια. Ωστόσο η διορατική πολιτική του [ηγέτη του «Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν»] Αμπντουλά Οτσαλάν έβγαλε τη μάσκα του ΑΚΡ. Ο στόχοςτων ισλαμιστών ήταν να καταστήσουν παθητικούς τους Κούρδους και να μην επιτρέψουν την υπέρβαση του εκλογικού ορίου του 10%, με τη μετάβαση δε σε μια προεδρική μορφή διακυβέρνησης και τη δημιουργία ενός νέου συστήματος, να κρατήσουν για ακόμη 100 χρόνια υπό έλεγχο την κουρδική κοινωνία, επαναλαμβάνοντας την ιστορία των συμφωνιών της Λωζάννης του 1923, οι οποίες στέρησαν από τους Κούρδους κάθε δικαίωμα.