Ο Μαξίμ Γκόρκυ και η Ρωσική Επανάσταση

του Πιότρ Βαλεντίνοβιτς Ρομάνωφ

Ο Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκόφ ή Μαξίμ Γκόρκυ, κατά τη σοβιετική ορολογία υπήρξε ένας «μεγάλος προλεταριακός συγγραφέας». Το «μεγάλος» είναι κάτι που θα το κρίνουν οι κριτικοί λογοτεχνίας. Αλλά το πόσο «προλεταριακός» ήταν παραμένει ένα ερώτημα. Επειδή, με τον όρο αυτόν δεν υπονοούσαν τόσο την αδιαμφισβήτητη συμπάθειά του στους εργάτες, όσο τη σχέση του προς την επανάσταση, σύμβολο της οποίας έγινε το γνωστό «Μπουρεβέστνικ» (στμ. «Το άσμα του πουλιού της καταιγίδας», ποίημα του 1901). Αυτό που για το τότε καθεστώς είχε σημασία ήταν ο «μπολσεβικισμός» του Γκόρκυ. Κι αυτό δεν είναι ζήτημα απλό. 

Στο βιβλίο «Η αλήθεια για τον Γκόρκυ», ένα επετειακό αφιέρωμα στον συγγραφέα, που εκδόθηκε το 1932, ο αδιάσπαστος δεσμός του συγγραφέα με τους μπολσεβίκους παρουσιάζεται με τον πιο προσεκτικό τρόπο – από τα τσιτάτα του Λένιν και του Στάλιν μέχρι την έγκυρη γνώμη του συνδικάτου των μυλωνάδων (ο Γκόρκυ στα νιάτα του, μεταξύ άλλων, ήταν και φούρναρης). Ωστόσο, όπως και κάθε άλλος θρησκευτικός ή ιδεολογικός βίος, κι αυτό το επετειακό βιβλίο «αμαρτάνει» έναντι της πραγματικής ιστορίας. Είναι πολλά τα γεγονότα που απαλείφθηκαν, με μεγάλη προσοχή, από την βιογραφία του Γκόρκυ.

Και πρώτα απ’ όλα, καθόλου τυχαία, εξαφανίσθηκε η σχέση του Γκόρκυ με την επανάσταση του 1917. Κι αυτή δεν ήταν καθόλου μπολσεβίκικη. Ήδη, μετά τον θάνατο του Λένιν, ο Γκόρκυ, θα τον θυμόταν λέγοντας: «Τον αγαπούσα με οργή!». Ακριβώς έτσι αντιμετωπίζει και τον μπολσεβικισμό στο σύνολό του. Απλά την οργή του προς τον Ίλιτς και την πολιτική των μπολσεβίκων ο Γκόρκυ δεν την εξέφραζε πολύ συχνά ανοιχτά. Αλλά όταν ξέσπαζε, το έκανε με ειλικρίνεια. Κατόπιν, το «επαναστατικό πουλί της καταιγίδας» κατάπινε τον θυμό του και μιλούσε ξανά στον Λένιν, στον Στάλιν και στους μπολσεβίκους, με τον τρόπο που τους ευχαριστούσε. Αυτό εν μέρει υπαγορευόταν από τον αντιφατικό και πολυπρόσωπο χαρακτήρα του Γκόρκυ, εν μέρει από τις συνθήκες, και εν μέρει από το γεγονός ότι, όπως πολλοί έξυπνοι άνθρωποι, ήταν κι αυτός ένας άνθρωπος της αμφιβολίας. Δεν ξεχνούσε τα βάσανα που είχε περάσει. Και στα τελευταία χρόνια της ζωής του φαίνεται ότι επηρεάστηκε από την πολύ κοινή στους ανθρώπους αδυναμία.

Για τη ρωσική επανάσταση ο Γκόρκυ εργάστηκε πολύ. Και ως προπαγανδιστής και ως χορηγός των μπολσεβίκων. Ως νέος ήταν φτωχός, αλλά όταν κέρδισε τη φήμη πλούτισε, και γι’ αυτό στις πιο δύσκολες εποχές για τους μπολσεβίκους ήταν ένας από τους κύριους οικονομικούς ευεργέτες τους. Η αλήθεια είναι ότι όταν οι απόψεις του Γκόρκυ και του Λένιν απέκλιναν προσωρινά, κι αυτό συνέβη πολλές φορές, οι μπολσεβίκοι ξεχνούσαν αυτήν τη βοήθεια.

Βίκτωρ Όρμπαν: Το «δίκτυο Soros» στις Βρυξέλλες σχεδιάζει τη δημιουργία μιας «Ευρώπης μικτού πληθυσμού»

Ένα δίκτυο που διευθύνεται από τον Ούγγρο επιχειρηματία Τζωρτζ Σόρος ασκεί τεράστια επιρροή στα όργανα της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες και προωθεί τη δημιουργία μιας «Ευρώπης μικτού πληθυσμού» ενθαρρύνοντας την μετανάστευση. Αυτό υποστήριξε ο Ούγγρος πρωθυπουργός, μιλώντας στο «Ράδιο Κόσσουτ», εξαπολύοντας μια ακόμη λεκτική επίθεση εναντίον του Σόρος, αποκαλώντας τον «αφεντικό της πολιτικής-μαριονέτα», που διαθέτει τεράστια επιρροή επί των κορυφαίων θεσμών της Ε.Ε.

Οι άνθρωποι του Σόρος έχουν διεισδύσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα άλλα σώματα του 28μελούς συνασπισμού χωρών, ισχυρίζεται ο Βίκτωρ Όρμπαν, επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια «Ευρώπη μικτού πληθυσμού» και να «καταδικάσει» την Βουδαπέστη για «να αλλάξει την μεταναστευτική της πολιτική».

Περισσότερα από 200 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της «αυτοκρατορίας» του Σόρος ως «φίλοι του δικτύου», συνέχισε ο κ. Όρμπαν. Υπάρχουν κάποιοι απ’ αυτά στην «Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων» (LIBE), μεταξύ αυτών και Ούγγροι».

Ο Όρμπαν, που θα επιδιώξει και μια τέταρτη θητεία στη θέση του πρωθυπουργού στις εκλογές του επόμενου χρόνου, είπε ότι έχει δώσει εντολή στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας να ερευνήσουν την «αυτοκρατορία Σόρος» και να «δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία». «Εμπλέκοντας τις εθνικές υπηρεσίες ασφαλείας, το ‘δίκτυο Σόρος’ που προσπαθεί να επηρεάσει την ζωή της Ευρώπης θα πρέπει να εκτεθεί δημοσίως». «Ποιοι είναι αυτοί οι Ούγγροι που συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία από εδώ, εντός της Ουγγαρίας;» αναρωτήθηκε ο Όρμπαν.

Ο Όρμπαν είχε και στο παρελθόν κατηγορήσει τον δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία ότι συνωμοτεί στις Βρυξέλλες για να δημιουργήσει «μια νέα, μικτή, εξισλαμισμένη Ευρώπη». Διατύπωσε με σθένος την άποψη ότι ο Σόρος έχει περισσότερη επιρροή στις Βρυξέλλες απ’ ότι στην Ουάσιγκτον ή στο Τελ Αβίβ.

Η νέα Αυστροουγγαρία εναντίον της Ε.Ε.: Η ιστορία ξαναβάζει την παλαιά αυτοκρατορία στο χάρτη

Η νίκη του Αντρέι Μπάμπις στις εκλογές στην Τσεχία, ενός αντιπάλου των μεταναστών, και η επιτυχία των ομοϊδεατών του στην Αυστρία, εγείρουν το ζήτημα των μεγάλων πολιτικών ανακατατάξεων που μπορούν να επηρεάσουν την ανατολική Ευρώπη. Η περιοχή, που ιστορικά ανήκε στην Αυστροουγγρική αυτοκρατορία, πέτυχε σε μεγάλο βαθμό την οικονομική της ολοκλήρωση, όμως ψυχολογικά παραμένει αποκομμένη από την υπόλοιπη Ευρώπη. Η μεταναστευτική κρίση του 2015-16 όξυνε το πρόβλημα: μεταξύ της ανατολικής και δυτικής Ευρωζώνης αυξήθηκε η έλλειψη κατανόησης, που επιδεινώνεται και από το χάσμα που υπάρχει μεταξύ του βιοτικού επιπέδου της κάθε πλευράς. Στη Βουδαπέστη, στη Βαρσοβία και, σε μικρότερο βαθμό, στη Πράγα εκλέγουν όχι φιλελεύθερους αλλά συντηρητικούς, και ενδιαφέρονται ελάχιστα για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Τη δυνατότητα να ενισχύσει την επιρροή της είναι έτοιμη να το εκμεταλλευθεί η Αυστρία, μια από τις λίγες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, όπου οι ιδέες της δημοκρατίας χωρίς φιλελευθερισμό βρίσκουν επίσης υποστήριξη. Έπειτα από τις πρόσφατες εκλογές, οι ακροδεξιοί θα μπουν στην αυστριακή κυβέρνηση όπου θα λάβουν, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά σχέδια, τουλάχιστον το 40% των θέσεων.

Μαζί εναντίον των μεταναστών

Η στροφή της Βιέννης προς την συντηρητική, αντιμεταναστευτική πολιτική μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη. [Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Αυστρία] «για την Ουγγαρία είναι καλό, πολύ ωφέλιμο» δήλωσε στο «RIA Novosti» ο πολιτικός επιστήμων Gábor Stier. «Αυτό ενισχύει τις δικές μας θέσεις απέναντι στις Βρυξέλλες. Εάν ο προηγούμενος Αυστριακός καγκελάριος Κρίστιαν Κερν έκανε κριτική στον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτωρ Όρμπαν για τη στάση του προς τους μετανάστες, τώρα βλέπουμε μια άλλη κατάσταση. Ο νέος καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς υποστηρίζει ότι αυτός και όχι ο Όρμπαν ήταν ο πρώτος που άρχισε να κλείνει τα σύνορα. Ο Stier θεωρεί ότι μετά τις εκλογές η Αυστρία μπορεί να υποβάλει αίτημα για να γίνει μέλος στην Ομάδα Βίσεγκραντ. «Δεν υπάρχει κάτι το συγκεκριμένο ακόμη, αλλά οι φωνές από την Βιέννη ακούγονται εδώ και καιρό. Λόγω της βαρύτητας της οικονομίας της η Αυστρία μπορεί να γίνει ηγέτης της Βίσεγκραντ. Ωστόσο είναι πιθανές και οι εντάσεις. Σήμερα είναι η Πολωνία είναι αυτή που διεκδικεί την ηγεσία της ομάδας, και δεν είναι σαφές πώς θα εκλάβει τις αξιώσεις των Αυστριακών».