Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

«Η Τουρκία χρειάζεται τη Ρωσία περισσότερο απ’ ότι η Ρωσία τη Τουρκία»



του Πιότρ Ακόπωφ

Ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι η επιχείρηση στη Συρία απειλεί τη φιλία της χώρας του με τη Ρωσία. Οι κακές σχέσεις του Ρετζέπ Ερντογάν με τον Άσαντ είναι γνωστές, αν και όχι με τον κατηγορηματικό τρόπο που ήταν πριν λίγο, αλλά άραγε θα επιδεινωθούν οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Μόσχα χάριν της Συρίας; H Ρωσία από τη μεριά της δεν επιθυμεί να επιφέρει κάποια ζημιά στα τουρκικά συμφέροντα – και επιπλέον προτείνει στη Τουρκία συνεργασία πότε για τη συριακή κρίση, πότε ακόμη και στο παγκόσμιο παιχνίδι.  

Το τουρκικό ΥΠΕΞ εκ νέου διαμαρτύρεται στη Ρωσία σχετικά με την παραβίαση του εναέριου χώρου της από ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη –η Μόσχα κάνει λόγο για τυχαίο περιστατικό. Βεβαίως στην Άγκυρα αντιλαμβάνονται ότι με την έναρξη των επιχειρήσεων από τη ρωσική αεροπορία στη Συρία είναι πολύ δύσκολο να μην περάσεις τα σύνορα, έστω και για μερικά δευτερόλεπτα –οι αποστάσεις στη Συρία δεν είναι μεγάλες.
Έτσι η δυσαρέσκεια της Τουρκίας δεν προκλήθηκε απ’ αυτό αλλά από το ίδιο το γεγονός των ρωσικών επιχειρήσεων που βάζει τέλος στις ελπίδες της Άγκυρας για πτώση του Άσαντ. Ο στόχος της ανατροπής του καθεστώτος στη γειτονική χώρα είχε τεθεί από καιρό και τώρα ο Ερντογάν πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα ότι ο Άσαντ δεν θα φύγει. 
Ωστόσο, η διαφορετική αντιμετώπιση προς τον Άσαντ δεν εμπόδισε Μόσχα και Άγκυρα, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, να συσφίξουν τις σχέσεις τους σε διάφορους τομείς, και αυτό καθίσταται πιο επίκαιρο τώρα που ο ρόλος της Ρωσίας ενισχύεται και ως παίχτης στο μεσανατολικό. Παρ' όλα αυτά, στις Βρυξέλλες τη Τρίτη, ο Ερντογάν έκανε ηχηρές δηλώσεις ότι «η επίθεση στην Τουρκία σημαίνει επίθεση στο ΝΑΤΟ» και προειδοποίησε τη Ρωσία για πιθανή επιδείνωση των σχέσεων: «Σε όλους είναι γνωστές οι καλές μας σχέσεις με τη Ρωσία. Αλλά εάν η Ρωσία χάσει τέτοιον φίλο, όπως η Τουρκία με την οποία συνεργάζεται σε πολλούς τομείς, θα χάσει πολλά, η Μόσχα πρέπει να το γνωρίζει αυτό».
Όχι τυχαία, αυτά ειπώθηκαν στις Βρυξέλλες –εκεί ο Ερντογάν συναντήθηκε με την ηγεσία της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Θέλει από την Ευρώπη συνεργασία για το πρόβλημα των προσφύγων από τη Συρία (στη Τουρκία είναι 2 εκ.), όπως και υποστήριξη των σχεδίων του για τη δημιουργία ουδέτερης ζώνης στη βόρεια Συρία, όπου αυτοί οι πρόσφυγες θα εγκατασταθούν. Την ιδέα για τη «ζώνη ασφαλείας» ο Ερντογάν την προβάλλει εδώ και καιρό – αλλά ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε οι Αμερικανοί δεν έσπευσαν να τη στηρίξουν, επειδή θα έπρεπε να εγγυηθούν την ασφάλειά της, που δεν μπορεί να συμβεί χωρίς στρατιωτική παρέμβαση εκεί που πολεμούν μεταξύ τους Κούρδοι, Χαλιφάτο και άλλοι ισλαμιστές, και αυτό κανείς δεν το επιθυμεί στη Δύση.
Έπειτα από την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ρωσίας, στη σκέψη της ουδέτερης ζώνης αλλά και γενικότερα, θα πρέπει να συμφωνήσουν η Δαμασκός και η Μόσχα – κάτι που ο Ερντογάν καθόλου δεν επιθυμεί. Έχει επενδύσει πολύ στην ανατροπή του Άσαντ –και τώρα που πρέπει να τον αναγνωρίσει ως συνομιλητή της Τουρκίας δεν είναι εύκολο. Ωστόσο, η Ρωσία δεν σκοπεύει να εκτοπίσει τη Τουρκία από τη συμμετοχή της στην διευθέτηση της συριακής κρίσης –κατά πρώτον αυτό θα ήταν αδύνατο και κατά δεύτερο η Ρωσία ενδιαφέρεται για την κοινή με τους Τούρκους «αναγέννηση» της Συρίας. Το ερώτημα είναι μόνον εάν πράγματι η Άγκυρα θέλει τη διατήρηση της Συρίας. Και ακόμη πιο καίριο ερώτημα –πράγματι ο Ερντογάν είναι έτοιμος λόγω του Άσαντ να θέσει υπό αίρεση τις φιλικές σχέσεις με τη Μόσχα;

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Η τρομοκρατία στη Συρία δεν ηττάται με τον βομβαρδισμό μόνον του "Ισλαμικού Κράτους"


(Доктор Талеб Ибрагим. Фото: из личного архива)
Ο Διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών του Πανεπιστημίου της Δαμασκού, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, δρ. Ταλέμπ Ιμπραχήμ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «VZGLIAD» μίλησε για την αντιτρομοκρατική επιχείρηση της ρωσικής αεροπορίας και ανέλυσε πως πρέπει να αξιολογήσουμε τις δηλώσεις της Δύσης.

Το ΝΑΤΟ εξέφρασε την βαθιά του ανησυχία και κάλεσε τη Ρωσία να «σταματήσει να βομβαρδίζει την μετριοπαθή αντιπολίτευση» στο Ιντλίμπ, τη Χάμα και τη Χομς. Αυτές οι περιοχές πραγματικά ελέγχονται από την αντιπολίτευση;

Η Δύση διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, σε ό,τι αφορά τη Συρία. Καθημερινά παρακολουθώ τη δυτική και τη σαουδαραβική τηλεόραση, ακούω τι λένε για την κατάσταση στη Συρία, αλλά ζω στη Δαμασκό, ταξιδεύω στη χώρα και βλέπω. Όσα λένε είναι εντελώς ψευδή και προπαγανδιστικά, και θα ενταθούν.
Τις πρώτες ημέρες η Ρωσία βομβάρδισε οκτώ θέσεις του Ισλαμικού Κράτους στις περιοχές της Χομς και της Χάμα. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ΙΚ και άλλων ριζοσπαστικών ομάδων, όπως η «Ντζεμπχάτ αν-Νούσρα» και η «Ντζαΐς αλ-Φατάχ».
Οι δηλώσεις των δυτικών, Τούρκων και Σαουδαράβων αξιωματούχων για το ότι δήθεν η Ρωσία βομβαρδίζει όχι τους τρομοκράτες αλλά τη συριακή αντιπολίτευση είναι ψέμα. Στη Συρία εκτός του ΙΚ υπάρχουν δεκάδες και εκατοντάδες τρομοκρατικές οργανώσεις. Για να νικήσεις τη τρομοκρατία στη Συρία δεν αρκεί να βομβαρδίζεις το ΙΚ. Στη χώρα υπάρχουν μαχητές του «Μετώπου Αλ Νούσρα», της «Ντεΐς Αλ-Φατάχ», και αυτές είναι «Αλ-Κάιντα». Οι αεροπορικές δυνάμεις της Συρίας και η ρωσική αεροπορία πρέπει να πολεμήσουν και με αυτούς τους τρομοκράτες, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.  
Οι ενέργειες της Ρωσίας στη Συρία θα έχουν σταδιακή επιτυχία, και στις χώρες της Δύσης, στη Τουρκία, στη Σαουδική Αραβία και στο Κατάρ δεν απομένει τίποτε άλλο, εκτός από το να διεξάγουν προπαγάνδα. Ήταν κάτι το απολύτως αναμενόμενο έπειτα από την έναρξη των αεροπορικών επιχειρήσεων της Ρωσίας εναντίον του ΙΚ και των άλλων ριζοσπαστικών ομάδων.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Ο ηγέτης των Κούρδων της Συρίας: Η Ρωσία θα αποτρέψει επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία



Συνέντευξη του Salih Muslim στο Al-Monitor

Η κλιμάκωση της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας στη Συρία πρόκειται να αλλάξει δραματικά τις ισορροπίες στον ολέθριο αυτόν πόλεμο. Μία ομάδα που επωφελήθηκε πιο πολύ από τις ανατροπές του πολέμου είναι οι Κούρδοι, οι οποίοι επεκτείνουν σταθερά τις ελεγχόμενες από αυτούς περιοχές και αποτελούν τώρα κορυφαίο σύμμαχο των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), γνωστό επίσης και ως Daesh. Τι αντίκτυπο θα έχουν οι ρωσικές κινήσεις για τους Κούρδους της Συρίας; Το Αλ-Μόνιτορ έθεσε το ερώτημα στον Σαλίχ Μουσλίμ, συμπρόεδρο της Κόμματος της Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) που βρίσκεται σήμερα στη βόρεια Συρία [τη συνέντευξη πήρε η δημοσιογράφος Amberin Zaman και δημοσιεύθηκε την 1.10].

Πώς επηρεάζει η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία τους Κούρδους;

Εμείς, ως Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης, πιστεύουμε τα ακόλουθα, και έχουμε επίσης μοιραστεί αυτή την άποψη με τις ΗΠΑ: θα πολεμήσουμε μαζί με όποιον πολεμά το Daesh. Θα σταθούμε δίπλα σε όποιον μάχεται την νοοτροπία του Daesh.

Η Ρωσία επιπλέον λέει ότι ο Σύριος Πρόεδρος Μπασάρ Αλ Άσαντ πρέπει να παραμείνει στην εξουσία και υπερασπίζεται το καθεστώς του. 

Η Ρωσία τάχθηκε με το καθεστώς από την αρχή. Αυτό είναι άλλο θέμα. Αλλά όσον αφορά την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία εμείς σκεφτόμαστε διαφορετικά. Ο Άσαντ δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία όπως πριν. Μπορεί να μείνει για μια μεταβατική περίοδο, μια περίοδο διαλόγου μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, αλλά μακροπρόθεσμα φαίνεται αδιανόητο ότι η πλειοψηφία του συριακού λαού θα δεχόταν πλέον την ηγεσία του.

Αλλά δεν υπάρχει κίνδυνος αυτή η «μεταβατική περίοδος» να μετατραπεί σε μια «μόνιμη περίοδος»; Έχοντας πετύχει τόσα κέρδη θα ζητούσατε ασφαλώς εγγυήσεις. Μπορεί η Ρωσία να είναι ένας εγγυητής για τους Κούρδους;

Έχουμε σχέσεις με τη Ρωσία τα τελευταία τρία χρόνια. Πηγαινοερχόμαστε στη Ρωσία, στη Μόσχα. Αλλά το καθεστώς δεν μπορεί να παραμείνει, όπως δεν μπορούμε γυρίσουμε τα ρολόγια πίσω. Οι Κούρδοι είναι μια πραγματικότητα. Και είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας ενάντια στο καθεστώς και σε άλλους. Εάν είναι να υπάρξει μια απόφαση για τη συριακή κρίση, πρέπει σ’ αυτή να ενσωματωθούν τα δικαιώματα των Κούρδων και όλων των άλλων εθνικών και θρησκευτικών ομάδων στη Συρία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Η δημοκρατική μας αυτονομία [τα τρία ελεγχόμενα από τους Κούρδους καντόνια] πρέπει να αναγνωριστεί. Και εάν ακόμη δεν το κάνουν, εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Εάν το κουρδικό πρόβλημα παραμένει άλυτο, και το συριακό πρόβλημα θα μένει άλυτο. Έχουμε συγκεκριμένες απαιτήσεις και ένα σύστημα σε λειτουργία. Κάθε λύση που στηρίζεται στην εξάλειψή τους είναι λάθος και δεν μπορεί να λειτουργήσει.  

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Η Ρωσία θα κατασκευάσει στρατιωτικές βάσεις στην Κεντρική Ασία


 

της Λιουμπώφ Λιούλκο

Στην Ντουσανμπέ φιλοξενήθηκε η σύνοδος κορυφής του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ). Ο πρόεδρος του Τατζικιστάν Εμομαλί Ραχμόν είπε ότι η κατάσταση στην περιοχή απαιτεί άμεση δράση για την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος στα σύνορα της χώρας του. Όλοι οι πρόεδροι των χωρών του ΟΣΣΑ επισήμαναν τη διεύρυνση του φάσματος των απειλών σε σχέση με το «Ισλαμικό Κράτος» και την κατάσταση στο Αφγανιστάν.
Πριν από τη σύνοδο το Τατζικιστάν αντιμετώπισε απόπειρα αποσταθεροποίησης, είπε στην εναρκτήριο ομιλία του τη Τρίτη ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαδίμηρος Πούτιν. Αναφερόταν στην απόπειρα πραξικοπήματος του στρατηγού Αμπντουχαλίμ Ναζαρζόντι, τον οποίο, παρά τις φήμες για τον θάνατό του, οι δυνάμεις ασφαλείας ακόμη τον αναζητούν στην περιοχή του φαραγγιού Ράμιτ.
Η Ρωσία ανησυχεί για την κατάσταση στο Αφγανιστάν και με την απουσία αποτελεσμάτων από την εκεί έντονη παρουσία του ΝΑΤΟ. «Έχει αυξηθεί ο κίνδυνος της τρομοκρατικής απειλής από τις εξτρεμιστικές ομάδες, που έχουν διεισδύσει στο Αφγανιστάν από τις γειτονικές χώρες. Η Ντουσανμπέ μπορεί πάντα να υπολογίζει στη βοήθεια και την υποστήριξη της Ρωσίας» υπογράμμισε ο πρόεδρος της Ρωσίας.
Για την απειλή που προέρχεται από το Αφγανιστάν μίλησαν και οι πρόεδροι άλλων κρατών. Ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ δήλωσε ότι οι Ταλιμπάν έχουν ανακτήσει τις θέσεις τους στο Αφγανιστάν, μετά την παύση των πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ.
Στα κράτη μέλη του ΟΣΣΑ είναι απαραίτητο να αυξήσουν τις διμερείς επαφές με το Αφγανιστάν στη σφαίρα πρόληψης του εξτρεμισμού και στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου και του ΟΣΣΑ, είπε ο πρόεδρος του Καζαχστάν. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ναζαρμπάγιεφ, το Καζαχστάν ήδη παρέχει στην Καμπούλ πολύπλευρη τεχνική και ανθρωπιστική βοήθεια, στέλνοντας κάθε έτος τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα.  
«Η επέκταση της επιρροής του ISIS στο Αφγανιστάν δημιουργεί απειλή ασφάλειας στην Κεντρική Ασία» είπε ο πρόεδρος της Κιργιζίας Αλμαζμπέκ Αταμπάγιεφ. «Εκτός αυτού ανησυχούμε από τα πολυάριθμα συμβάντα στρατολόγησης και ένταξης δικών μας υπηκόων στο ISIS με σκοπό τη συμμετοχή τους σε ένοπλες συρράξεις. Η μετέπειτα επιστροφή τους για τη συνέχιση της τρομοκρατικής δραστηριότητας και η στρατολόγηση στις χώρες μας επιβάλλουν ιδιαίτερη επαγρύπνηση».

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Τι ακριβώς κάνει η Ρωσία στη Συρία;

10.9.15 Το Nikolay Filchenkov διαπλέει το
Βόσπορο με κατεύθυνση τη Συρία  
        του Βιτάλι Ναούμκιν 

Η ενίσχυση των αποστολών, με όπλα και συμβούλους, της Ρωσίας προς τη Συρία είναι ένα από τα αμφιλεγόμενα ζητήματα στα διεθνή ΜΜΕ. Αλλά τι πραγματικά συμβαίνει;

Πρώτον, η Μόσχα δεν έκρυψε ποτέ ότι παρέχει στρατιωτική υλικο-τεχνική βοήθεια στη Δαμασκό. Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και σχεδόν αποκλειστικά στο πλαίσιο των υπογεγραμμένων συμβάσεων, όπως διαρκώς τονίζουν οι Ρώσοι αξιωματούχοι. Ταυτοχρόνως, όμως, στο παρελθόν, η Μόσχα δεν παρέδωσε όπλα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές επιπλοκές στις σχέσεις της Δαμασκού με τους γείτονές της. Για παράδειγμα, προσφάτως, η Ρωσία απέρριψε σχέδια για την προμήθεια συστοιχιών αντιαεροπορικών πυραύλων S-300 στη Συρία, μετά την σθεναρή αντίδραση του Ισραήλ, που πρόβαλε την αιτιολογία ότι τα συστήματα θα μπορούσαν να καλύψουν όλο το έδαφός του.
Δεύτερον, το ζήτημα της μάχης κατά του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) είναι στη πρώτη γραμμή. Οι ΗΠΑ και ένας αριθμός από τους συμμάχους του συνασπισμού είναι έτοιμοι να βομβαρδίσουν θέσεις του ΙΚ στη Συρία. Είναι γνωστό ότι η Ρωσία έχει ζητήσει τη σύσταση μιας ευρείας συμμαχίας με τη συμμετοχή παγκόσμιων και περιφερειακών δυνάμεων, για να διεξάγουν πόλεμο εναντίον αυτής της μάστιγας, την οποία η Ρωσία τη βλέπει ως άμεση απειλή για την εθνική της ασφάλεια. Είναι αρκετό να πούμε ότι, μόνον από μια περιοχή της περιφέρειας του Βόλγα, που φημίζεται για την ανεκτικότητα των κατοίκων της, περισσότερα από 200 άτομα έχουν ήδη πάει για να πολεμήσουν στο πλευρό του ΙΚ. Για να μην πούμε και για τον Βόρειο Καύκασο. Ο στόχος του σχηματισμού μιας τέτοιας πλατιάς συμμαχίας έχει πολύ δρόμο ακόμη για να πραγματοποιηθεί.
Τρίτον, οι μετριοπαθείς δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης, που ηγούνται του πολέμου σε δύο μέτωπα, είναι πολύ πιο αδύναμες από τους τρομοκράτες και χάνουν έδαφος. Σύμφωνα με τους Ρώσους εμπειρογνώμονες, η αντιπολίτευση ελέγχει περίπου το 5% του συριακού εδάφους, ενώ σχεδόν η μισή χώρα είναι στα χέρια του ΙΚ. Υπό αυτές της συνθήκες η βοήθεια προς τη Δαμασκό αντιμετωπίζεται αποκλειστικά στο πλαίσιο του πολέμου ενάντια στους τζιχαντιστές.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Η αδήριτη ανάγκη του τέλους της «ουτοπίας»

Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου γράφαμε[1] ότι η Μεταπολίτευση ξεκίνησε με μια εθνική καταστροφή, αυτή της Κύπρου, και ότι είναι πολύ πιθανόν να κλείσει με μια άλλη καταστροφή. Και αυτό θα μπορούσε να συμβεί διότι το σύνολο των παθογόνων ιδεοληψιών, με τη ψήφο του ελληνικού λαού ως κύκνειο άσμα μια ολόκληρης εποχής, κατέλαβε τη θέση της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής. Δυστυχώς, οι δυσοίωνες αυτές εκτιμήσεις παραμένουν εν ισχύ, καθώς ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί το εύρος των αρνητικών συνεπειών της διαχείρισης του προηγούμενου διαστήματος. Και μιλώντας για καταστροφή δεν αναφερόμαστε απλά σε νέα, σκληρά οικονομικά μέτρα –η χώρα στη διαδρομή του ελεύθερου βίου της πέρασε ουκ ολίγες φάσεις οικονομικής χρεωκοπίας- αλλά σε μη αναστρέψιμα τετελεσμένα που αφορούν την κυριαρχία της, την εδαφική της ακεραιότητα, την κοινωνική και εθνική συνοχή της.   
Ως πρωταρχικό αίτιο αυτής της παρακμιακής διολίσθησης είχαμε εντοπίσει τη σταθερή επί δεκαετίες υπονόμευση της εθνοκρατικής δομής που οδήγησε στην ολοκληρωτική αλλοίωση του λειτουργικού ρόλου του κράτους ως «οργάνου» προάσπισης των εθνικών συμφερόντων. Και σε αυτό συνετέλεσε καταλυτικά ο τρόπος επίλυσης της κοινωνικο-πολιτικής σύγκρουσης που διήρκεσε από τη δεκαετία του 1940 μέχρι το 1981. Ο κρατικός τομέας κατέστη σχεδόν αποκλειστικά το πεδίο ταχείας κοινωνικής ανόδου για τους «μη προνομιούχους» λόγω πολιτικής ταυτότητας -αυθεντικής ή μη. Η τροχιά αυτή συνεχίστηκε ανεξέλεγκτα και ανεξάρτητα από τις πολιτικές αλλαγές, που μάλλον την επιτάχυναν. Συνέπεια της ακόρεστης εξυπηρέτησης των «πολιτών-πελατών» υπήρξε η ασύστολη διόγκωση του κρατικού τομέα εκεί που όχι μόνον δεν υπήρχε λόγος να επεμβαίνει αλλά αντιστρόφως αναχαίτιζε την υγιή παραγωγική δραστηριότητα.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Η Ελλάδα αρνήθηκε να κλείσει τον ουρανό για τα ρωσικά αεροπλάνα με ανθρωπιστική βοήθεια για τη Συρία, όπως απαίτησαν οι ΗΠΑ.



Παρά την έντονη πίεση από πλευράς της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, η Ελλάδα δεν απέκλεισε τον εναέριο χώρο της για πτήσεις ρωσικών αεροσκαφών που μεταφέρουν στη Συρία ανθρωπιστική βοήθεια, δήλωσε στο πρακτορείο «RIA Novosti» διπλωματική πηγή στην Αθήνα.
«Το Σάββατο η πρεσβεία των ΗΠΑ απευθύνθηκε στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Ελλάδας με αίτημα να απαγορευθεί η πτήση ρωσικών αεροσκαφών στο FIR Αθηνών. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να το πράξει, για να μην επιδεινώσει τις σχέσεις με τη Ρωσία», είπε η πηγή.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η Μόσχα ζήτησε την άδεια των Αθηνών για πτήσεις για τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Συρία από την 1η έως την 24η Σεπτεμβρίου. Επίσημη επιβεβαίωση αυτής της πληροφορίας το RIA δεν κατόρθωσε ακόμη να λάβει. 
Θυμίζουμε ότι, όπως έγραψε η Pravda.ru, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν δήλωσε πως η συζήτηση για τη δυνατότητα συμμετοχής της Ρωσίας σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» είναι πρόωρη.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων, ο Πούτιν ξεκαθάρισε ότι «εμείς εξετάζουμε διάφορες δυνατότητες, αλλά έως τώρα αυτό το οποίο είπατε (συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις) ακόμη δεν υφίσταται στην ατζέντα μας». «Το να πούμε ότι είμαστε έτοιμοι σήμερα να το κάνουμε, είναι πρόωρο να μιλάμε γι’ αυτό, αλλά και έτσι παρέχουμε στη Συρία αρκετά σοβαρή υποστήριξη και τεχνική, και στην εκπαίδευση των στρατιωτών σε οπλικά μέσα».