Τα συμπεράσματα που βγάζουμε βάσει της αποτύπωσης των κινήσεων της Μόσχας στον χάρτη και των πληροφοριών που γίνονται γνωστές για τους στόχους της Ρωσίας, ανέλυσε ο Σωτήρης Δημόπουλος μιλώντας στην εκπομπή “Εμείς οι Έλληνες”, του γνωστού δημοσιογράφου, Λάμπρου Καλαρρύτη, στο ραδιόφωνο “ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ FM” 18.3.22.
Σύμφωνα με την οπτική του οι στόχοι της Ρωσίας φαίνεται να είναι οι ακόλουθοι:
Στόχος πρώτος: κατάληψη όλων των εδαφών που περιλαμβάνονται στα διοικητικά όρια των νομών Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ. Στο Ντονιέτσκ, απομένει η κατάληψη της Μαριούπολης, που είναι κομβικό εμπορικό λιμάνι. Για το λόγο αυτό διεξάγονται εκεί λυσσώδεις μάχες εντός της πόλεως. Στο Λουγκάνσκ, κύριος στόχος είναι η κατάληψη της πόλης Σεβεροντονιέτσκ, που βρίσκεται το επιτελείο του ουκρανικού στρατού που επιχειρεί επί 8 χρόνια εναντίον των αποσχισθεισών περιοχών.
Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επιστροφής των περιοχών αυτών στην δικαιοδοσία του Κιέβου, εκτός και ηττηθεί η Ρωσία επί του πεδίου ή καταρρεύσει εξ ολοκλήρου η Ρωσική Ομοσπονδία. Η Μόσχα ζητά στους όρους της ανεξαρτησίας των δύο «Λαϊκών Δημοκρατιών». Θα την συνέφερε όμως περισσότερο να παραμείνουν εντός της Ουκρανίας με διευρυμένη αυτονομία, ώστε να ελέγχουν την κεντρική πολιτική του Κιέβου.
Στόχος δεύτερος: Σε συνδυασμό με τον πρώτο είναι η εξουδετέρωση όσο δυνατόν μεγαλύτερου τμήματος του ουκρανικού στρατού που βρίσκεται στα ανατολικά -πάνω από 30.000 στρατιώτες. Αυτό θα διευκολύνει, μεταξύ άλλων, και τον όρο της αποστρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας, που έχει θέσει η Μόσχα.
Στόχος τρίτος: η κατοχύρωση των θέσεων της Ρωσίας στην Χερσώνα, που έχει καταληφθεί, και κατάληψη του Νικολάγιεφ, που βρίσκεται στον δρόμο προς την Οδησσό. Η μη προέλαση προς το ιστορικό λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας οφείλεται στις δυσκολίες της επιχείρησης του ρωσικού στρατού, που μάλλον θα συνεχιστεί μετά το Νικολάγιεφ.
Η κατάληψη όσο περισσοτέρων νομών από το ρωσικό στρατό ευνοεί την προώθηση του στόχου της Μόσχας για ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας, που θα καταστήσει εντελώς αδύναμη την κεντρική κυβέρνηση, θα μειώσει την επιρροή της δυτικής Ουκρανίας αλλά και τις δυνατότητες επέμβασης των δυτικών δυνάμεων.
Προς αυτήν την κατεύθυνση είχαμε και κάποια επιπλέον δείγματα όπως:
Α. Η αναφορά για δημοψήφισμα στην Χερσώνα με σκοπό την ανακήρυξη Λαϊκής Δημοκρατίας και την δήλωση του κυβερνήτη της Κριμαίας Αξένοφ για πληρωμή των μισθών και των συντάξεων στον νομό αυτό σε ρούβλια.
Β. Η δημόσια έκκληση των Ρουθηνών, μειονότητας σλαβικής στην δυτική Ουκρανία, για ανακήρυξη αυτόνομης περιφέρειας, με τον τίτλο «Ρους των Καρπαθίων» στις περιοχές που διαβιούν.
Στόχος τέταρτος: Το σημαντικό όμως όλων των ρωσικών κινήσεων αφορά στο κλείσιμο της λαβίδας στο Κίεβο. Ήδη από τις δύο πλευρές αυτό έχει επιτευχθεί. Ο ρωσικός στρατός βρίσκεται ελάχιστα έξω από την περιοχή Μπραβαρί, στην δεξιά όχθη του Δνείπερου. Μοναδική διέξοδος είναι η νότια πλευρά, που αποτελεί και οδό διαφυγής των αμάχων.
Η διάχυση του πολέμου στην Ουκρανία με την συμμετοχή και δυτικών δυνάμεων είναι δύσκολο να συμβεί, καθώς οι ΗΠΑ επιθυμούν την επιμήκυνση του πολέμου εντός της Ουκρανίας, που καταπονεί τον ρωσικό στρατό και δημιουργεί προϋποθέσεις να τρωθεί το κύρος του Πούτιν, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την σταθερότητα του καθεστώτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου