Η Ελλάδα «χώρα-κλειδί» στους σχεδιασμούς του «Open Society Initiative for Europe»

Σχετικά με τα έγγραφα του DCLeaks για την «ουκρανική εκστρατεία» του Σόρος

Ο βασικός όγκος των 2.576 εγγράφων του Τζωρτζ Σόρος που διέρρευσαν και δημοσιεύθηκαν από την ιστοσελίδα DCLeaks ρίχνει φως στην ανάμειξη του μεγιστάνα στις ουκρανικές υποθέσεις και στην προσπάθεια διαμόρφωσης της κοινής γνώμης της Δ. Ευρώπης για το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου του 2014, μέσω μιας σειράς προγραμμάτων και παρεμβάσεων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

«Η ανάδυση μιας ‘Νέας Ουκρανίας’ φέρει μαζί της την ευκαιρία της αναζωογόνησης του ευρωπαϊκού σχεδίου», αναφέρεται σε έγγραφο του 2015 του «Open Society Initiative for Europe» (OSIFE) με τον τίτλο «The Ukraine debate in Western Europe».

«Ωστόσο, αυτό περιπλέκεται από την απροθυμία ορισμένων παραγόντων της Ε.Ε. να αποδεχθούν την επανάσταση της ‘Μαϊντάν’ ως δημοκρατική και την ουκρανική κυβέρνηση ως νόμιμη. Αυτοί οι παράγοντες έχουν τη δική τους ατζέντα –που σχετίζεται με τις δικές τους εκτιμήσεις για τη Ρωσία- και ως εκ τούτου θα είναι δύσκολο να τους επηρεάσουμε» και προσθέτει ότι «για άλλες ομάδες και πρόσωπα, στην πολιτική αριστερά και σε διάφορα κοινωνικά κινήματα, μπορεί κάποιος να ανιχνεύσει τη σύγχυση σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία».

Η OSIFE διευκρινίζει ότι αυτή «η δεύτερη ομάδα αποτελείται από βασικούς διαμορφωτές γνώμης, έναν αριθμό παραδοσιακών ‘συστημικών’ παικτών, αναδυόμενων πολιτικών κομμάτων –ιδιαιτέρως στην Νότια Ευρώπη- όπως το ‘Κίνημα 5 Αστέρων’ στην Ιταλία, το ‘Ποδέμος’ στην Ισπανία και τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, και ένα ευρύ φάσμα φιλελεύθερων ΜΚΟ στη δυτική Ευρώπη».

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το «πρόβλημα» το ίδρυμα του Σόρος θα προωθούσε μια σειρά από πρωτοβουλίες στοχεύοντας στη κατάλληλη διαμόρφωση της δυτικοευρωπαϊκής κοινής γνώμης ως προς το ουκρανικό ζήτημα. Το έγγραφο αποκάλυψε ότι το OSIFE έθεσε τρεις μείζονες στόχους:

·         Πρώτον, «να ενθαρρύνει τη συζήτηση και τις αμφιβολίες σε αυτά τα δημοκρατικά αριστερά κινήματα, κόμματα και πολίτες της Δυτικής Ευρώπης, που μια αρνητική αντίληψη για τον μετασχηματισμό της Ουκρανίας είναι ηγεμονική ή κυρίαρχη».

·         Δεύτερον, «να αμφισβητηθεί η ιδέα ότι η ανεξαρτησία και η ακεραιότητα της Ουκρανίας είναι μια υπόθεση της δεξιάς».

·         Τρίτον «να επηρεάσει στην Νότια Ευρώπη, ιδίως μεταξύ της ομάδας των αμφισβητιών, τον τρόπο μετάδοσης και αντίληψης της πληροφόρησης για την κατάσταση στην Ουκρανία».

Το ζήτημα περιπλέχθηκε από το γεγονός ότι οι κύριες κινητήριες δυνάμεις της αποκαλούμενης «επανάστασης της ευρωμαϊντάν», του Φεβρουαρίου 2014, ήσαν ομάδες της άκρας δεξιάς -κυρίως η εθνικιστική Πανουκρανική Ένωση Svoboda και ο Δεξιός Τομέας, που ιδρύθηκε από το ακροδεξικό Trident και την παραστρατιωτική ομάδα «Ουκρανική Εθνική Συνέλευση και Ουκρανική Εθνική Αυτοάμυνα» (UNA-UNSO)   

«Η έκρηξη της βίας που πυροδοτήθηκε από τον Δεξιό Τομέα αποκάλυψε πόσο άκριτα και χωρίς διάκριση τα περισσότερα ΜΜΕ αντιμετωπίζουν τα ακροδεξιά κόμματα και κινήματα που έχουν παίξει ηγετικό ρόλο στην Ευρωμαϊντάν» προειδοποιούσε ο αμερικανός δημοσιογράφος Alec Luhn στις 21 Ιανουαρίου 2014 από το περιοδικό «Nation».

Ήταν και πάλι οι ακτιβιστές της άκρας δεξιάς που πρωταγωνίστησαν στην «Αντι-Τρομοκρατική Επιχείρηση» (ΑΤΟ) στην ανατολική Ουκρανία και στόχευε τις αποσχισθείσες περιφέρειες του Ντονμπάς.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις δραστηριότητες του Κιέβου που ρίχνουν τη σκιά τους στην εικόνα της «Νέας Ουκρανίας», το σχέδιο του ΟSIFE προέβλεπε δαπάνες 750.000 δολαρίων για το 2015 για επιχορηγήσεις, συμβάσεις παροχής συμβουλών, υποτροφίες, σεμινάρια, ανταλλαγές επισκέψεων, συνέδρια και νομική κάλυψη, με σκοπό την επίτευξη των στόχων. Για παράδειγμα, σχεδίαζε να προωθήσει «την εντονότερη παρουσία εκπροσώπων από την κοινωνία των πολιτών της Ουκρανίας σε αριστερά και εναλλακτικά έντυπα» στη Δύση

Επιπλέον, επεδίωξε να ενισχύσει τους αριστερούς διαμορφωτές γνώμης που ήσαν υπέρ της ουκρανικής εξέγερσης στο πρόγραμμα «The Ukraine debate in Western Europe», οργανώνοντας συνέδρια «για την ‘Νέα Ουκρανία’ σε συνεργασία με τμήματα πολιτικών επιστημών και διεθνών σχέσεων σε κορυφαία πανεπιστήμια στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στην Ελλάδα».

«Η ρωσική γραμμή στο ουκρανικό θα πρέπει να υποβληθεί σε μεγαλύτερο βαθμό υπό εξέταση και σκεπτικισμό από τους παράγοντες της αριστεράς που εμπλέκονται σ’ αυτό το πρόγραμμα, σε σχέση με το ευρωπαϊκό αντιφασιστικό κίνημα, κι αυτό θα πρέπει να είναι το βασικό αφετηριακό σημείο σε αυτή τη συζήτηση» αναφέρεται στο έγγραφο.

Για να χειραγωγήσει το όραμα των Ευρωπαίων για την Μαϊντάν, το OSIFE σχεδίαζε να εμπλέξει αξιόπιστες μιντιακές πηγές όπως, για παράδειγμα, ο ‘Guardian’, («για να αυξηθεί η κάλυψη φωνών από την ‘Νέα Ουκρανία’») και ο εναλλακτικός τύπος, όπως τα Eurozine, Huffington Post, Street Press, Internazionale, ως «κύρια μέσα επιρροής για το κοινό που στοχεύουμε».   

Το έγγραφο δείχνει ότι το OSIFE προέβλεπε τη χρηματοδότηση μεταφράσεων άρθρων γραμμένων από Ουκρανούς δημοσιογράφους και την χορήγηση ατομικών οικονομικών ενισχύσεων σε ρεπόρτερ που θα κάλυπταν επί τόπου την κατάσταση στην Ουκρανία, ώστε να αντιμετωπιστεί η αφήγηση της Ρωσίας για το ουκρανικό ζήτημα.

Αλλά το πράγμα δεν τελειώνει εδώ. Ένα άλλο έγγραφο που δημοσιεύθηκε από το DC Leaks δείχνει πως το OSIFE σχεδίαζε να «ενισχύσει ανεξάρτητες φωνές στα ΜΜΕ από την Ουκρανία στην Γαλλία». Για να διαδώσει μεταξύ των αριστερών ΜΜΕ την δική του ουκρανική αφήγηση το OSIFE σχεδίαζε τη δημιουργία ενός δικτύου συνεργασίας μεταξύ της Ουκρανίας και ευρωπαϊκών ΜΜΕ, επιτρέποντας κοινές δημοσιεύσεις και άλλες συνεργατικές δυνατότητες».  

«Έχουμε αποκαταστήσει επαφή με την ‘Hromadske International’, ένα αναδυόμενο ΜΜΕ στην Ουκρανία που συνδυάζει ραδιόφωνο και ιντερνέτ» αναφέρεται στο έγγραφο, προσθέτοντας ότι «η Hromadske μπορεί να γίνει μια δυναμική ουκρανική ‘θερμοκοιτίδα’ για το σχέδιο».

To OSIFE σχεδίαζε επίσης να αναμείξει την Mediapart ατη Γαλλία για να προωθήσει το πρόγραμμα. «Η καλή δυναμική συνεργασία μεταξύ της Hromadske και της Mediapart προσφέρει μια ευκαιρία για να ξεκινήσει αυτό το πρόγραμμα από το ‘Open Society Foundation’, έχοντας ήδη δημιουργήσει την προεργασία μεταξύ της Hromadske and Mediapart».

Το OSIFE προέβλεπε ότι μια τέτοια συνεργασία «θα επέτρεπε η Hromadske και η διείσδυσή της στη Γαλλία να επεκταθεί ως δίκτυο σε 4 άλλες χώρες-κλειδιά της Ε.Ε. –τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα».

Τα δύο αυτά έγγραφα αποτελούν μόνον την κορυφή του παγόβουνου για τη συγκροτημένη και μακράς διάρκειας πολιτική του Σόρος για την Ουκρανία. Ωστόσο, φθάνουν για να ρίξουν φως στο μέγεθος της παρέμβασης του δισεκατομμυριούχου στα ζητήματα του μετα-σοβιετικού κράτους.

Η διαρροή του Σαββάτου έστρεψε τα φώτα στις παγκόσμιες δραστηριότητες του Τζωρτζ Σόρος, παρουσιάζοντας τα σχέδια εργασίας, τις στρατηγικές και τις προτεραιότητες των φορέων που διευθύνει ο Σόρος σ’ όλο τον κόσμο, καλύπτοντας την περίοδο από το 2008 έως και το 2016.

Πηγή: http://sputniknews.com/politics/20160816/1044329613/soros-ukraine-europe-manipulation.html