Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Ο Ερντογάν ξεκίνησε το σχέδιο προσάρτησης της Ελλάδας


Αποτέλεσμα εικόνας για συνορα εβροςτου Ίγκορ Μάλτσεφ

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν, ο οποίος είναι επίσης ο σουλτάνος του φαντάσματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι σίγουρα «ωραίος τύπος». Από τις τελευταίες του εμφανίσεις, χάσατε το πιο διασκεδαστικό κομμάτι. Στα καλά καθούμενα, απευθύνθηκε στην Ελλάδα λέγοντας ψυχρά: "Ανοίξτε τα σύνορα στους μετανάστες. Δεν θα παραμείνουν μαζί σας ούτως ή άλλως, αφού θα πάνε στην Ευρώπη". Ακολουθεί ένα γρήγορο flashback των γεγονότων που προηγήθηκαν αυτών των εγκάρδιων λόγων.
Η εικόνα έχει ως εξής. Ο Ερντογάν άρχισε να πυρπολεί τη Συρία. Όμως, χάρη στους Ρώσους, δεν μπορούσε να κινηθεί όπως ήθελε στο Ιντλίμπ, προστατεύοντας τους ομόπιστους αδελφούς του, οι οποίοι εντελώς τυχαία είναι οι γενειοφόροι τζιχαντιστές, τους οποίους όμως ο ευρωπαϊκός Τύπος, για κάποιο άγνωστο λόγο, αποκαλεί «εξεγερμένους», επαναστάτες και κάτι σε Τσε Γκεβάρα. Ωστόσο, ο Ερντογάν έπρεπε να προστρέξει γρήγορα στον Πούτιν για να δώσει εξηγήσεις. .
Λίγες μέρες πριν τη συνάντηση με τον Πούτιν, ο σουλτάνος δήλωσε προς την Ευρώπη ότι, δεδομένου ότι η Τουρκία είναι χώρα του ΝΑΤΟ, η συμμαχία πρέπει να τη στηρίξει στον ιερό αγώνα που κάνει στο έδαφος της Συρίας. Με βάση τον κανονισμό του ΝΑΤΟ. Όμως, το ΝΑΤΟ θυμήθηκε ότι για κάποιο λόγο, όλος ο κώδικας της συμμαχίας δεν καλύπτει την περίπτωση που μια χώρα του ΝΑΤΟ διεξάγει στρατιωτικές επιθετικές επιχειρήσεις σε ξένο έδαφος. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Κανείς άλλος εκτός από τους γενειοφόρους αδελφούς των Τούρκων δεν προσκάλεσε τον Ερντογάν στη Συρία. Σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τη Ρωσία.
Στη συνέχεια, ο σύντροφος Ερντογάν είπε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι δεν θα εμποδίζει πλέον όσους επιθυμούν να βρεθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι θα ανοίξει τα σύνορα στο βορρά - με τη Βουλγαρία και την Ελλάδα
Αυτό απευθυνόταν κυρίως στη «μητερούλα» Μέρκελ, επειδή αυτή ήταν εγγυητής και χορηγός της δόλιας συναλλαγής "οι μετανάστες παραμένουν στην Τουρκία, η Γερμανία πληρώνει για τα πάντα". Ήταν περίπου τέσσερα έως έξι δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία διατέθηκαν για τα περίπου τρεισήμισι εκατομμύρια «πρόσφυγες» οι οποίοι, σύμφωνα με τον Ερντογάν, βρίσκονται στην Τουρκία.
Δεν είναι τυχαίο ότι τονίζω το "σύμφωνα με τον Ερντογάν", επειδή όλα όσα συμβαίνουν περιγράφονται μόνο από τα λόγια των πρωταγωνιστών - και δεν επιβεβαιώνονται από κανένα επίσημο έγγραφο. Ξεκινώντας από το γεγονός ότι το οικονομικό μέρος της συναλλαγής "χρήματα σε αντάλλαγμα για το καθεστώς του πρόσφυγα" ήταν σαφές μόνο από τα λόγια της Μέρκελ. Και ο Ερντογάν δήλωσε ότι η κυβέρνησή του δεν έλαβε χρήματα, αλλά αυτά τα έλαβαν κάποιες διεθνείς οργανώσεις που ασχολούνται με τους πρόσφυγες στην ίδια την Τουρκία. Είπε ότι οι επόμενες δόσεις θα πρέπει να παραδοθούν επειγόντως και στοχευμένα στην τουρκική κυβέρνηση και όχι σε κάποια αριστερές οργανώσεις που ανήκουν στον Σόρος.
Παρά το γεγονός ότι η ίδια η Μέρκελ έπεσε σε κατάπληξη και παρέμεινε σιωπηλή για τρεις ημέρες, η ευρωπαϊκή κοινωνία πήρε μπρος: φυσικά, οι Πράσινοι και οι Αριστεροί (ιδιαίτερα στην Γερμανία), είπαν αμέσως ότι ήταν απαραίτητο να αφήσουμε όλους να εισέλθουν στην Ε.Ε. και ότι πρέπει επειγόντως να κτίσουμε κέντρα υποδοχής στο Βερολίνο. Άλλοι πολιτικοί άρχισαν να λένε ότι σε αυτό το «ξενοδοχείο» [σσ. Γερμανία] δεν υπάρχουν πλέον ελεύθερες θέσεις. Επειδή η ίδια Γερμανία δεν μπορεί ακόμα να ανακάμψει από την κρίση του 2015, όταν η Μέρκελ άφησε 15.000 δυστυχισμένους πρόσφυγες, μετά από τους οποίους έχουν ήδη συσσωρευτεί στη Γερμανία δύο εκατομμύρια και η ροή δεν λέει να εξασθενήσει.
Επιπλέον, η διάθεση της κοινής γνώμης έχει αλλάξει και κανείς δεν αγοράζει πλέον αρκουδάκια για να συναντήσει παιδιά της Συρίας στις αποβάθρες των τρένων. Πολλές χώρες, που βρίσκονται στη διαδρομή μεταξύ του θλιβερού μισθού ενός μετανάστη ξυλοκόπου στην Τουρκία και του γερμανικού συστήματος κοινωνικής στήριξης, τις οποίες και πάλι σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για να βρεθούν στην Γερμανία, δήλωσαν ότι θα φυλάξουν τα σύνορά τους - η Ελλάδα, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία και η Αυστρία.
Εδώ πρέπει να δώσουμε προσοχή σε μία λεπτομέρεια - όταν οι εφημερίδες και άλλοι συνάδελφοι μιλούν για εκατομμύρια Σύριους πρόσφυγες (ειδικά από το Ιντλίμπ- λόγω των φοβερών ρωσικών αεροπλάνων και του αιμοσταγούς Άσαντ), πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα νότια σύνορα της Τουρκίας είναι κλειστά για τους μετανάστες.
Πρώτον. Στο Ιντλίμπ δεν ζουν παραπάνω από 500.000 Σύριοι.
Δεύτερον. Τα περίπου τρεισήμισι εκατομμύρια προσφύγων, για τους οποίους ο Ερντογάν αξιώνει δισεκατομμύρια, είναι κατά τα δύο τρίτα όχι Σύριοι, αλλά Αφγανοί, Ιρακινοί, Αφρικανοί κλπ. Και αν κάποιος το πρχωρήσει θα δει ότι δεν είναι τόσο Σύριοι από τον Πούτιν και τον Άσαντ, αλλά Αφγανοί από τον Τραμπ και τα αεροσκάφη του.
Απλά μην διαστρεβλώνετε την αλήθεια. Και αφαιρέστε το βουλοκέρι από τα αυτιά σας.
Από νομικής απόψεως, σύμφωνα με τους νόμους της ΕΕ, κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει δικαίωμα ασύλου στην ΕΕ, δεδομένου ότι βρίσκονται σε ασφαλή χώρα, όπου δεν απειλούνται και κανείς δεν διώκεται για πολιτικούς ή ιδεολογικούς λόγους. Και μόνο αυτή είναι η βάση για την υποβολή αίτησης ασύλου, για παράδειγμα στη Γερμανία. Επιπλέον, πολλοί από αυτούς έχουν ήδη εργασία και στέγαση.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2020

Το «πρωτόκολλο της Μόσχας» σηματοδοτεί την μεγαλύτερη ήττα του Ερντογάν στη Συρία

του Γιεβγένι Κρούτικωφ

Για πρώτη φορά τις τελευταίες μέρες, υπήρξε μια νηνεμία στα συριακά μέτωπα – πρόκειται για το άμεσο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των ηγετών της Ρωσίας και της Τουρκίας. Ποια είναι η κατάσταση στα μέτωπα που καθορίζει το πρωτόκολλο που υπεγράφη στο τέλος των διαπραγματεύσεων, τι δεν μπόρεσε να επιτύχει ο τουρκικός στρατός στη Συρία και γιατί έχει ο Άσαντ κάθε λόγο να χαίρεται;

Στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ τέθηκε σε ισχύ εκεχειρία - σύμφωνα με το πρωτόκολλο Ρωσίας-Τουρκίας που υπεγράφη την προηγούμενη μέρα στη Μόσχα. Η ένταση των συγκρούσεων μειώθηκε δραματικά Πρωτίστως, επειδή η αεροπορία -τόσο η συριακή όσο και η ρωσική, και έως τώρα η τουρκική- καθώς και το πυροβολικό έπαψαν να επιχειρούν. Σποραδικές αψιμαχίες συνεχίζονται, ειδικά επειδή οι Σύριοι, οι Τούρκοι και περισσότερο οι τζιχαντιστές θα χρειαστούν χρόνο για να αντισταθμίσουν τις απώλειες και να συνειδητοποιήσουν την νέα πραγματικότητα.  
Και η νέα πραγματικότητα είναι ότι η χειμερινή εκστρατεία του 2019/2020 κατέληξε σε πλήρη νίκη για τις δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης με την υποστήριξη της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας. Τα νικηφόρα στρατιωτικά αποτελέσματα για τους Σύριους στην πραγματικότητα καταγράφονται στο λακωνικό «Πρωτόκολλο της Μόσχας», στο οποίο υπονοούνται περισσότερα απ’ ότι καταγράφεται στο έγγραφο.  
Πρώτον, οι πολυήμερες και αιματηρές μάχες για το Σαρακέμπ και τα περίχωρά του έληξαν με την επιβολή του κυβερνητικού ελέγχου στον αυτοκινητόδρομο Μ5 (Δαμασκός-Χάμα-Χαλέπι). Οι μαχητές έχασαν τη δυνατότητα ακόμη και της στρατιωτικής προσβολής στο δρόμο, για να μην πούμε για τη φυσική τους παρουσία. Οι δύο βασικές πόλεις της Συρίας έχουν τώρα σταθερή σύνδεση, γεγονός που αλλάζει θεμελιωδώς και την διάταξη των δυνάμεων. Ο αυτοκινητόδρομος Μ5 δεν αναφέρεται καν στο «πρωτόκολλο της Μόσχας». Στην ουσία παρέμεινε στον έλεγχο της Δαμασκού ως αποτέλεσμα των μαχών που διεξήχθησαν. Δηλαδή, ο κύριος και βασικός στόχος της χειμερινής στρατιωτικής εκστρατείας επιτεύχθηκε πλήρως.
Δεύτερον, σιωπηρά το πρωτόκολλο κατακυρώνει όλα τα αποτελέσματα της χειμερινής εκστρατείας. Όπως αναφέρεται στη δήλωση μετά τις συνομιλίες Πούτιν-Ερντογάν, αποφασίστηκε να παύσουν όλες οι εχθροπραξίες κατά μήκος της υφιστάμενης γραμμής αντιπαράθεσης. Δηλαδή η ζώνη αποκλιμάκωσης μειώθηκε κατά το ένα τρίτο. Ο αριθμός των απελευθερωμένων οικισμών προσεγγίζει τους 200. Η ίδια η πόλη της Ιντλίμπ σε ευθεία γραμμή είναι μόλις λίγο πάνω από 10 χιλιόμετρα. Ωστόσο, αρχικά, η τουρκική πλευρά απαίτησε από την Δαμασκό να επιστρέψει στην γραμμή των τουρκικών παρατηρητηρίων, δηλαδή να γυρίσει στην γραμμή μετώπου που υφίστατο τον Δεκέμβριο του 2019.
Τρίτον, η τουρκική πλευρά υποχρεούται να αποδεσμεύσει τον αυτοκινητόδρομο Μ4, και να οργανώσει κοινές περιπολίες με τη ρωσική στρατονομία, σύμφωνα με τους όρους που λειτουργούν και στο Κουρδιστάν. Ο αυτοκινητόδρομος Μ4 (και όχι ο Μ5) αναφέρεται άμεσα στο «Πρωτόκολλο της Μόσχας» και κατά μήκος του η τουρκική πλευρά, με τη συνδρομή της Ρωσίας αναλαμβάνει να οργανώσει μια αποστρατιωκοποιημένη ζώνη 6 χιλιομέτρων και από τις δυο πλευρές του δρόμου. Δηλαδή η 12 χιλιομέτρων «ζώνη ασφαλείας» θα πρέπει να κόψει την περιοχή στη μέση.
Η εμφάνιση του αυτοκινητόδρομου Μ4 στο κείμενο του ρωσοτουρκικού πρωτοκόλλου αποτέλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη των αποτελεσμάτων των διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ερντογάν και του Πούτιν. Πολλοί δεν πίστευαν στα μάτια τους και νόμιζαν ότι επρόκειτο για λάθος, αντί του σωστού Μ5. Ωστόσο, το κείμενο δηλώνει σαφώς ότι ο αυτοκινητόδρομος θα απελευθερωθεί σε όλο το μήκος του από τον οικισμό Trumba (2 χιλιόμετρα δυτικά της Σαρακέμπ) έως και την Ain al Havr, που βρίσκεται εντός της επαρχίας της Λατάκειας.