Η Ρωσία θα κατασκευάσει στρατιωτικές βάσεις στην Κεντρική Ασία

 

της Λιουμπώφ Λιούλκο

Στην Ντουσανμπέ φιλοξενήθηκε η σύνοδος κορυφής του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ). Ο πρόεδρος του Τατζικιστάν Εμομαλί Ραχμόν είπε ότι η κατάσταση στην περιοχή απαιτεί άμεση δράση για την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος στα σύνορα της χώρας του. Όλοι οι πρόεδροι των χωρών του ΟΣΣΑ επισήμαναν τη διεύρυνση του φάσματος των απειλών σε σχέση με το «Ισλαμικό Κράτος» και την κατάσταση στο Αφγανιστάν.

Πριν από τη σύνοδο το Τατζικιστάν αντιμετώπισε απόπειρα αποσταθεροποίησης, είπε στην εναρκτήριο ομιλία του τη Τρίτη ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαδίμηρος Πούτιν. Αναφερόταν στην απόπειρα πραξικοπήματος του στρατηγού Αμπντουχαλίμ Ναζαρζόντι, τον οποίο, παρά τις φήμες για τον θάνατό του, οι δυνάμεις ασφαλείας ακόμη τον αναζητούν στην περιοχή του φαραγγιού Ράμιτ.

Η Ρωσία ανησυχεί για την κατάσταση στο Αφγανιστάν και με την απουσία αποτελεσμάτων από την εκεί έντονη παρουσία του ΝΑΤΟ. «Έχει αυξηθεί ο κίνδυνος της τρομοκρατικής απειλής από τις εξτρεμιστικές ομάδες, που έχουν διεισδύσει στο Αφγανιστάν από τις γειτονικές χώρες. Η Ντουσανμπέ μπορεί πάντα να υπολογίζει στη βοήθεια και την υποστήριξη της Ρωσίας» υπογράμμισε ο πρόεδρος της Ρωσίας.

Για την απειλή που προέρχεται από το Αφγανιστάν μίλησαν και οι πρόεδροι άλλων κρατών. Ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ δήλωσε ότι οι Ταλιμπάν έχουν ανακτήσει τις θέσεις τους στο Αφγανιστάν, μετά την παύση των πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ.

Στα κράτη μέλη του ΟΣΣΑ είναι απαραίτητο να αυξήσουν τις διμερείς επαφές με το Αφγανιστάν στη σφαίρα πρόληψης του εξτρεμισμού και στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου και του ΟΣΣΑ, είπε ο πρόεδρος του Καζαχστάν. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ναζαρμπάγιεφ, το Καζαχστάν ήδη παρέχει στην Καμπούλ πολύπλευρη τεχνική και ανθρωπιστική βοήθεια, στέλνοντας κάθε έτος τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα.  

«Η επέκταση της επιρροής του ISIS στο Αφγανιστάν δημιουργεί απειλή ασφάλειας στην Κεντρική Ασία» είπε ο πρόεδρος της Κιργιζίας Αλμαζμπέκ Αταμπάγιεφ. «Εκτός αυτού ανησυχούμε από τα πολυάριθμα συμβάντα στρατολόγησης και ένταξης δικών μας υπηκόων στο ISIS με σκοπό τη συμμετοχή τους σε ένοπλες συρράξεις. Η μετέπειτα επιστροφή τους για τη συνέχιση της τρομοκρατικής δραστηριότητας και η στρατολόγηση στις χώρες μας επιβάλλουν ιδιαίτερη επαγρύπνηση».

Τι ακριβώς κάνει η Ρωσία στη Συρία;

10.9.15 Το Nikolay Filchenkov διαπλέει το
Βόσπορο με κατεύθυνση τη Συρία  

        του Βιτάλι Ναούμκιν 

Η ενίσχυση των αποστολών, με όπλα και συμβούλους, της Ρωσίας προς τη Συρία είναι ένα από τα αμφιλεγόμενα ζητήματα στα διεθνή ΜΜΕ. Αλλά τι πραγματικά συμβαίνει;

Πρώτον, η Μόσχα δεν έκρυψε ποτέ ότι παρέχει στρατιωτική υλικο-τεχνική βοήθεια στη Δαμασκό. Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και σχεδόν αποκλειστικά στο πλαίσιο των υπογεγραμμένων συμβάσεων, όπως διαρκώς τονίζουν οι Ρώσοι αξιωματούχοι. Ταυτοχρόνως, όμως, στο παρελθόν, η Μόσχα δεν παρέδωσε όπλα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές επιπλοκές στις σχέσεις της Δαμασκού με τους γείτονές της. Για παράδειγμα, προσφάτως, η Ρωσία απέρριψε σχέδια για την προμήθεια συστοιχιών αντιαεροπορικών πυραύλων S-300 στη Συρία, μετά την σθεναρή αντίδραση του Ισραήλ, που πρόβαλε την αιτιολογία ότι τα συστήματα θα μπορούσαν να καλύψουν όλο το έδαφός του.

Δεύτερον, το ζήτημα της μάχης κατά του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) είναι στη πρώτη γραμμή. Οι ΗΠΑ και ένας αριθμός από τους συμμάχους του συνασπισμού είναι έτοιμοι να βομβαρδίσουν θέσεις του ΙΚ στη Συρία. Είναι γνωστό ότι η Ρωσία έχει ζητήσει τη σύσταση μιας ευρείας συμμαχίας με τη συμμετοχή παγκόσμιων και περιφερειακών δυνάμεων, για να διεξάγουν πόλεμο εναντίον αυτής της μάστιγας, την οποία η Ρωσία τη βλέπει ως άμεση απειλή για την εθνική της ασφάλεια. Είναι αρκετό να πούμε ότι, μόνον από μια περιοχή της περιφέρειας του Βόλγα, που φημίζεται για την ανεκτικότητα των κατοίκων της, περισσότερα από 200 άτομα έχουν ήδη πάει για να πολεμήσουν στο πλευρό του ΙΚ. Για να μην πούμε και για τον Βόρειο Καύκασο. Ο στόχος του σχηματισμού μιας τέτοιας πλατιάς συμμαχίας έχει πολύ δρόμο ακόμη για να πραγματοποιηθεί.

Τρίτον, οι μετριοπαθείς δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης, που ηγούνται του πολέμου σε δύο μέτωπα, είναι πολύ πιο αδύναμες από τους τρομοκράτες και χάνουν έδαφος. Σύμφωνα με τους Ρώσους εμπειρογνώμονες, η αντιπολίτευση ελέγχει περίπου το 5% του συριακού εδάφους, ενώ σχεδόν η μισή χώρα είναι στα χέρια του ΙΚ. Υπό αυτές της συνθήκες η βοήθεια προς τη Δαμασκό αντιμετωπίζεται αποκλειστικά στο πλαίσιο του πολέμου ενάντια στους τζιχαντιστές.

Η αδήριτη ανάγκη του τέλους της «ουτοπίας»

Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου γράφαμε[1] ότι η Μεταπολίτευση ξεκίνησε με μια εθνική καταστροφή, αυτή της Κύπρου, και ότι είναι πολύ πιθανόν να κλείσει με μια άλλη καταστροφή. Και αυτό θα μπορούσε να συμβεί διότι το σύνολο των παθογόνων ιδεοληψιών, με τη ψήφο του ελληνικού λαού ως κύκνειο άσμα μια ολόκληρης εποχής, κατέλαβε τη θέση της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής. Δυστυχώς, οι δυσοίωνες αυτές εκτιμήσεις παραμένουν εν ισχύ, καθώς ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί το εύρος των αρνητικών συνεπειών της διαχείρισης του προηγούμενου διαστήματος. Και μιλώντας για καταστροφή δεν αναφερόμαστε απλά σε νέα, σκληρά οικονομικά μέτρα –η χώρα στη διαδρομή του ελεύθερου βίου της πέρασε ουκ ολίγες φάσεις οικονομικής χρεωκοπίας- αλλά σε μη αναστρέψιμα τετελεσμένα που αφορούν την κυριαρχία της, την εδαφική της ακεραιότητα, την κοινωνική και εθνική συνοχή της.   

Ως πρωταρχικό αίτιο αυτής της παρακμιακής διολίσθησης είχαμε εντοπίσει τη σταθερή επί δεκαετίες υπονόμευση της εθνοκρατικής δομής που οδήγησε στην ολοκληρωτική αλλοίωση του λειτουργικού ρόλου του κράτους ως «οργάνου» προάσπισης των εθνικών συμφερόντων. Και σε αυτό συνετέλεσε καταλυτικά ο τρόπος επίλυσης της κοινωνικο-πολιτικής σύγκρουσης που διήρκεσε από τη δεκαετία του 1940 μέχρι το 1981. Ο κρατικός τομέας κατέστη σχεδόν αποκλειστικά το πεδίο ταχείας κοινωνικής ανόδου για τους «μη προνομιούχους» λόγω πολιτικής ταυτότητας -αυθεντικής ή μη. Η τροχιά αυτή συνεχίστηκε ανεξέλεγκτα και ανεξάρτητα από τις πολιτικές αλλαγές, που μάλλον την επιτάχυναν. Συνέπεια της ακόρεστης εξυπηρέτησης των «πολιτών-πελατών» υπήρξε η ασύστολη διόγκωση του κρατικού τομέα εκεί που όχι μόνον δεν υπήρχε λόγος να επεμβαίνει αλλά αντιστρόφως αναχαίτιζε την υγιή παραγωγική δραστηριότητα.

Η Ελλάδα αρνήθηκε να κλείσει τον ουρανό για τα ρωσικά αεροπλάνα με ανθρωπιστική βοήθεια για τη Συρία, όπως απαίτησαν οι ΗΠΑ.

Παρά την έντονη πίεση από πλευράς της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, η Ελλάδα δεν απέκλεισε τον εναέριο χώρο της για πτήσεις ρωσικών αεροσκαφών που μεταφέρουν στη Συρία ανθρωπιστική βοήθεια, δήλωσε στο πρακτορείο «RIA Novosti» διπλωματική πηγή στην Αθήνα.

«Το Σάββατο η πρεσβεία των ΗΠΑ απευθύνθηκε στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Ελλάδας με αίτημα να απαγορευθεί η πτήση ρωσικών αεροσκαφών στο FIR Αθηνών. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να το πράξει, για να μην επιδεινώσει τις σχέσεις με τη Ρωσία», είπε η πηγή.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η Μόσχα ζήτησε την άδεια των Αθηνών για πτήσεις για τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Συρία από την 1^η έως την 24^η Σεπτεμβρίου. Επίσημη επιβεβαίωση αυτής της πληροφορίας το RIA δεν κατόρθωσε ακόμη να λάβει. 

Θυμίζουμε ότι, όπως έγραψε η Pravda.ru, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν δήλωσε πως η συζήτηση για τη δυνατότητα συμμετοχής της Ρωσίας σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» είναι πρόωρη.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων, ο Πούτιν ξεκαθάρισε ότι «εμείς εξετάζουμε διάφορες δυνατότητες, αλλά έως τώρα αυτό το οποίο είπατε (συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις) ακόμη δεν υφίσταται στην ατζέντα μας». «Το να πούμε ότι είμαστε έτοιμοι σήμερα να το κάνουμε, είναι πρόωρο να μιλάμε γι’ αυτό, αλλά και έτσι παρέχουμε στη Συρία αρκετά σοβαρή υποστήριξη και τεχνική, και στην εκπαίδευση των στρατιωτών σε οπλικά μέσα». 

Πηγή: http://www.pravda.ru/news/world/europe/06-09-2015/1273580-greece-0/