Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας: Η εθνική μας κυριαρχία δέχεται επίθεση από τις ΗΠΑ

Η εθνική κυριαρχία της Ουγγαρίας δέχεται επίθεση από τις ΗΠΑ είπε ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτωρ Όρμπαν, μετά την κριτική που εξαπέλυσε ο γερουσιαστής Μακ Κέιν για τις σχέσεις της Βουδαπέστης με την Μόσχα, και ο οποίος αποκάλεσε τον Όρμπαν «νέο-φασίστα δικτάτορα»!

Τη δήλωση έκανε ο Όρμπαν μιλώντας στο κρατικό ραδιόφωνο Κόσσουθ την Παρασκευή. Ο πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι οι δηλώσεις του Μακ Κέιν ήταν ακραίες και χαρακτηρίζουν αυτόν που τις είπε.

Τα σχόλια του Μακ Κειν την Πέμπτη έγιναν ως απάντηση στη τοποθέτηση του παραγωγού του Χόλλυγουντ Κόλιν Μπέλλας ως νέου πρέσβεως στη Βουδαπέστη. Κατά τη διάρκεια μιας έντονα  φορτισμένης ομιλίας στην αμερικανική γερουσία, ο Μακ Κέιν είπε ότι, δεν είναι ενάντια στους διορισμούς με πολιτικά κριτήρια. «Αντιλαμβάνομαι πώς παίζεται το παιχνίδι, αλλά η Ουγγαρία είναι στο χείλος της παραχώρησης της κυριαρχίας της σε έναν νέο-φασίστα δικτάτορα που έχει πάρει στο κρεββάτι τον Πούτιν, και εμείς στέλνουμε ως πρέσβυ τον παραγωγό του ‘‘Τόλμη και Γοητεία’’».

Η Ρωσσία, το Ισραήλ και η Παλαιστίνη

του Paul J. Saunders,  εκτελεστικού διευθυντή του “Center for the National Interest”. 

Υπήρξε ανώτερος σύμβουλος στην κυβέρνηση του Τζωρτζ Μπους.

Η Ρωσσία, παρά τη βελτίωση των σχέσεών της με το Ισραήλ, εξακολουθεί να στηρίζει την Παλαιστινιακή Αρχή και εν γένει την παλαιστινιακή υπόθεση. Ελάχιστοι, ωστόσο, αναρωτιούνται γιατί η Μόσχα το κάνει αυτό, στο βαθμό που το κάνει, ή πώς αυτό συμβιβάζεται με τους νέους και στενότερους δεσμούς με το Ισραήλ. Αντιστρόφως, την προσοχή των ΜΜΕ τραβούν πολύ περισσότερο οι σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ και το ζήτημα που τα απασχολεί είναι εάν η κυβέρνηση Ομπάμα –η οποία προφανώς δεν είναι πλέον πρόθυμη να αποκρύψει τη γνωστή περιφρόνηση που νοιώθει για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου- θα έθετε βέτο σε σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας που θα είχε ζητηθεί από τους Παλαιστινίους και που θα επέβαλε την αναγνώριση της Παλαιστίνης.

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον Νεοκλή Σαρρή

 

Κυρίες και κύριοι,

Οι έχοντες την πρωτοβουλία για τη σημερινή εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Νεοκλή Σαρρή πολύ ορθά επέλεξαν να της δώσουν ένα ευρύτερο περιεχόμενο.

Έτσι με άξονα την προσωπικότητα, τη ζωή και τις ιδέες του σπουδαίου καθηγητή, του σημαντικού επιστήμονα, του φλογερού πατριώτη σκύβουμε πάλι, για ακόμη μια φορά, στο θέμα που μας ταλανίζει χρόνια και που θα συνεχίσει να μας ταλανίζει για χρόνια.

Και εννοώ τη θέση της πατρίδας μας σε έναν κόσμο και μια γεωπολιτική γειτονιά που αλλάζει ραγδαία. Και μάλιστα πολύ πιο γρήγορα από ότι πριν, αλλαγές που σαρώνουν στο διάβα τους τις μέχρι χθες βεβαιότητες για τους πολλούς.

Ας θυμηθούμε πόσα έχουν γίνει από τη πρώτη εκδήλωση το Σεπτέμβριο.

 Και με αυτή την επιλογή είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνούσε ο αρχοντικός, ο βυζαντινός Νεοκλής Σαρρής. Γιατί αυτή ήταν και η στάση ζωής που κράτησε με συνέπεια και πάθος μέχρι τέλος. Με τις άπειρες γνώσεις του, την ατράνταχτη επιχειρηματολογία του και την απαράμιλλη μαχητικότητά του για δεκαετίες επεδίωκε να αφυπνίσει.

Να αφυπνίσει ένα έθνος που είχε βουλιάξει σε βολικές ψευδαισθήσεις, σε όμορφα ιδεολογήματα και αρνείτο να αντικρύσει την πραγματικότητα. Να δει την σαθρότητα του οικοδομήματος που είχε χτίσει, να δει τον ανταγωνιστικό κόσμο που ζούσε, να δει την μόνιμη απειλή από μια γείτονα χώρα, την Τουρκία, που ποτέ δεν αποδέχθηκε την ελληνική ανεξαρτησία.

Η «τουρκική» στροφή του Πούτιν

Η μονοήμερη επίσκεψη του Πούτιν στην  Άγκυρα αποδείχθηκε ότι μόνο τυπική δεν ήταν. Η ανακοίνωση του Ρώσσου προέδρου πως το σχέδιο του «South Stream» ναυαγεί ολοκληρωτικά, σηματοδοτεί και μια στροφή της πολιτικής της Μόσχας προς την Δυτική Ευρώπη.

Η Ρωσσία, καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης από τον Πούτιν, ευελπιστούσε ότι εντέλει θα μπορούσε να αποκτήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση προνομιακές σχέσεις. Ήλπιζε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα οδηγούνταν, λόγω των οικονομικών τους αναγκών, σε χειραφέτηση από την επιρροή των ΗΠΑ. Και πράγματι, με βασικό όπλο την ενέργεια η Ρωσσία κέρδισε σημαντικά ερείσματα. Στην πραγματικότητα, όμως, υπολόγισαν λάθος. Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να διατηρεί επί της Γερμανίας, αλλά και των περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ, τον έλεγχο στις στρατηγικές τους επιλογές. Και αυτό το κατορθώνουν, πρωτίστως, μέσω της ταύτισης ποικίλων συμφερόντων με τις οικονομικές και πολιτικές τους ελίτ. Η διασύνδεσή τους είναι τόσο στενή που η πέρα από το επιτρεπτό απόκλιση προκαλεί ζημία για τις ίδιες. Αλλά και στην περίπτωση που εκδηλωθούν διαθέσεις αυτονόμησης, πάλι ελεγχόμενοι «εσωτερικοί μηχανισμοί» επαναφέρουν την «τάξη» -η Ελλάδα είχε ανάλογη πρόσφατη εμπειρία. Βέβαια, πάντα υπάρχει και το τελευταίο χαρτί: όταν η Ρωσσία αύξησε τη δραστηριότητά της ως προς την ενεργειακή της διείσδυση προς την Ευρώπη, που μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ήλθε και η ώρα του πολέμου –στην Ουκρανία.

Εκλογές στη Μολδαβία – μια διχασμένη χώρα

Το πρώτο κόμμα ανά περιφέρεια

Περιπλέκεται περαιτέρω η κατάσταση στη Μολδαβία μετά και τις εκλογές της 30^ης Νοεμβρίου, αποδεικνύοντας ακόμη μια φορά ότι οι πολίτες της είναι επικίνδυνα διχασμένοι ως προς τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας. Κι αυτό αφήνει ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο, μετά και τα όσα τραγικά έχουν συμβεί στη γειτονική Ουκρανία, και με δεδομένο την ευθεία ανάμειξη όλων των ξένων παραγόντων –ΗΠΑ, Ρωσσίας, Γερμανίας, Ρουμανίας, Ουκρανίας- στα εσωτερικά πράγματα της μικρής αυτής χώρας. Παρά το γεγονός ότι τα δυτικόστροφα ή φιλορουμανικά εθνικιστικά κόμματα –η κυβέρνησή τους προχώρησε το περασμένο διάστημα στη σύνδεση της χώρας με την ΕΕ- σύμφωνα με τα ως τώρα αποτελέσματα, έχουν την πλειοψηφία με 44,6% και παίρνουν τις 54 ή 55 από τις 101 έδρες, τα φιλορωσσικά κόμματα λαμβάνουν το 39,3%. Μάλιστα, το ανοιχτά φιλορωσσικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, που αποσχίστηκε πριν από τρία χρόνια από το Κομμουνιστικό, κατέλαβε αναπάντεχα την πρώτη θέση.

Να σημειωθεί ότι, μόλις μερικές ημέρες πριν από τις εκλογές, ακυρώθηκε η υποψηφιότητα του, επίσης, φιλορωσσικού κόμματος «Πατρίδα», με επικεφαλής τον Ρώσσο επιχειρηματία, μολδαβικής καταγωγής, Ρενάτο Ουσάτι, το οποίο κατά την εφημερίδα «Κομερσάντ» θα μπορούσε να πάρει έως και 12%. Επίσης, στη Ρωσσία που διαβιούν άνω των 700 χιλιάδων Μολδαβών, λειτούργησαν μόνον 5 εκλογικά τμήματα, στα οποία ψήφισαν μόνον 15 χιλιάδες ψηφοφόροι.   

Σύμφωνα με το 73,95% της καταμέτρησης των ψήφων:

·                     το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSRM) λαμβάνει 21,83% (26 έδρες),

·                     το Φιλελεύθερο-Δημοκρατικό (PLDM) 18,95% (23),

·                     το Κ.Κ. Μολδαβίας (PKRM) 18,18% (21),

·                     το Δημοκρατικό Κόμμα (PDM) 16,06%(19),

·                     το Φιλελεύθερο Κόμμα 8,82%(12)