Οι εκκαθαρίσεις αποδεκατίζουν τον τουρκικό στρατό

 του Metin Gurcan

Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προχωρούν σε έναν νέο γύρο εκκαθαρίσεων, αν και ακόμη προσπαθούν να συνέλθουν από την αρχική «σφαγή», που ακολούθησε το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Ο υπουργός άμυνας Νουρετίν Τσανικλί ανακοίνωσε στις 18 Απριλίου ότι εντοπίστηκε ένας μυστικός πυρήνας 3.000 αξιωματικών και υπαξιωματικών που συνδέονται με τον φερόμενο ως εγκέφαλο του πραξικοπήματος Φετουλάχ Γκιουλέν, έναν Σουνίτη κληρικό που ζει εξόριστος στην Πενσυλβάνια. Υποσχέθηκε ότι όλοι τους θα διωχθούν από το στράτευμα. 

Από τις 18 Μαΐου, περίπου 550 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί έχουν ήδη συλληφθεί. Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς ανακριτές, τα ανώτερα στελέχη της αποκαλούμενης «Τρομοκρατικής Οργάνωσης Φετουλάχ Γκιουλέν» (FETO), ένας όρος που αναφέρεται από την Άγκυρα για τους οπαδούς του Γκιουλέν, έχουν στραφεί στη χρήση σταθερών τηλεφωνικών δικτύων σε αγορές, περίπτερα και καφετέριες για να μην ανακαλυφθούν όταν επικοινωνούν με τα μέλη της οργάνωσης στο στρατό.  

Οι εισαγγελείς επιμένουν ότι παρά τις εκκαθαρίσεις, περίπου 10.000 υπόπτων γκιουλενιστών αμέσως μετά το πραξικόπημα, η ομάδα διατηρεί μια ισχυρή παρουσία στο στρατό και προσπαθεί να αναδιοργανωθεί. Οι κατηγορίες, ωστόσο, εγείρουν νέες ανησυχίες σχετικά με την εικαζόμενη ικανότητα της FETO να διεισδύσει στην στρατιωτική δομή, όπως επίσης για την ικανότητα των ενόπλων δυνάμεων να αντιμετωπίσουν έναν νέο γύρο διώξεων.

Η Άγκυρα σιωπά σχετικά με το αντίκτυπο των εκκαθαρίσεων, καθώς αυξάνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του εκτός νόμου PKK και των παραφυάδων του στην Τουρκία, το Ιράκ και στη Συρία. Αλλά μια ανάλυση των κυβερνητικών δεδομένων μάς δείχνει τις ανησυχητικές ελλείψεις σε στρατηγούς και αξιωματικούς όπως επίσης και σε εξειδικευμένο προσωπικό, όπως είναι οι πιλότοι και οι Ειδικές Δυνάμεις που μπορούν να επιδεινωθούν από έναν νέο γύρο εκκαθαρίσεων.

Η πλέον πρόσφατη διαθέσιμη αποτύπωση της κατάστασης του τουρκικού στρατού δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2017, μετά από τον αρχικό γύρο εκκαθαρίσεων που ξεκίνησαν στις 27 Ιουλίου 2016. Η σύγκριση με τα στοιχεία από τον Μάρτιο του 2016, πριν το πραξικόπημα δείχνει ότι υπάρχει μια μείωση κατά 40% των στρατηγών -από 325 σε 201, και στα τρία σώματα του στρατού και ένα 20% στους αξιωματικούς, από 35.451 σε 25.728.

Η είσοδος του δράκου: Ο κρίσιμος ρόλος της Κίνας στην νίκη της ειρήνης στη Συρία

του Finian Cunningham

Η Κίνα αναβαθμίζει την ανάμειξή της στη Συρία, όχι στρατιωτικά αλλά με χρήμα, και μάλιστα με πολύ χρήμα. Για το Πεκίνο η ταλαιπωρημένη από τον πόλεμο Συρία συνιστά μια χρυσή ευκαιρία για μπίζνες ανασυγκρότησης. Για την Δαμασκό, η ευημερία σημαίνει ειρήνη. Ο Κινέζος Υπεξ Wang Yi και ο Σύριος συνάδελφός του Ουαλίντ Μουαλλέμ έχουν επιδείξει στις εγκάρδιες συνομιλίες τους ότι Πεκίνο και Δαμασκός βρίσκονται στην ίδια πλευρά, όταν συζητιέται η ανοικοδόμηση της Συρίας μέσω μια εταιρικής σχέσης.

Ο Κινέζος πρόεδρος Σι έχει επίσης υποστηρίξει τις ειρηνευτικές συνομιλίες υπό την αιγίδα της Ρωσίας, στο Σότσι και στην Αστάνα. Όταν ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν κάλεσε σε μια άμεση αλλαγή στις διπλωματικές προσπάθειες για τη σταθεροποίηση της Συρίας και της Μέσης Ανατολής, το Πεκίνο φαίνεται να έχει απαντήσει με φιλόδοξα σχέδια ανασυγκρότησης.

Κινεζικές εταιρείες, αναφέρεται ότι κάνουν ουρά για να κερδίσουν συμβόλαια για την ανοικοδόμηση ολόκληρων πόλεων και χωριών, δρόμων, γεφυρών, σχολείων, νοσοκομείων, και τηλεπικοινωνιακών δικτύων που έχουν καταστραφεί κατά τον επταετή πόλεμο.

Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι οι καταστροφές από τον πόλεμο στις συριακές υποδομές υπολογίζονται τουλάχιστον σε 250 δις δολάρια. Η Κίνα θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός εταίρος για την ανοικοδόμηση της χώρας. Η Ρωσία και το Ιράν υπήρξαν οπωσδήποτε οι κρίσιμες δυνάμεις για την νίκη στον πόλεμο. Αλλά τώρα είναι η Κίνα που γίνεται κρίσιμη για την νίκη στην ειρήνη.

«Οι δυτικές δυνάμεις είναι απρόθυμες να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση της Συρίας μετά από τον εμφύλιο πόλεμο», ανέφερε το Bloomberg. «Επειδή θεωρούν ότι κέρδισε η λάθος πλευρά». Φαίνεται ότι ΗΠΑ και Ε.Ε. εσκεμμένα παρακρατούν χρήματα, ως μοχλό πίεσης για την «πολιτική μετάβαση» στη Συρία, που είναι ένας ευφημισμός για την αλλαγή του καθεστώτος. Οι δυτικές δυνάμεις στήριξαν μια επτάχρονη ανταρσία για την ανατροπή του Άσαντ, αλλά έχασαν. Τώρα φαίνεται ότι δεν κατάφεραν στρατιωτικά προσπαθούν να το κάνουν με οικονομικό καταναγκασμό.

Βεβαίως, αν εφαρμοζόταν ορθά το διεθνές δίκαιο, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί του θα έπρεπε να τους επιβληθεί να αποζημιώσουν για τις καταστροφές του πολέμου, δεδομένης της ευθύνης της για την εκδήλωση τόσης βίας στη Συρία. Δυστυχώς, αυτό το δίκαιο και λογικό αποτέλεσμα είναι απίθανο, δεδομένων των διπλών κριτηρίων των δυτικών δυνάμεων.

Σε κάθε περίπτωση, όπως είπε ο Ρώσος απεσταλμένος στη Συρία, Αλεξάντερ Λαβρέντιεφ, η δυτική ανάμειξη στην ανοικοδόμηση της χώρας δεν είναι απαραίτητη. Επειδή υπάρχουν εναλλακτικές πηγές επενδυτικών κεφαλαίων, και κυρίως της Κίνας.

Η συμμετοχή της Κίνας στη Συρία ταιριάζει τέλεια με το μεγάλο παγκόσμιο όραμά της για οικονομική ολοκλήρωση βάσει του «Μια Ζώνη, Ένας Δρόμος» (OBOR).

Ιστορικά, η Συρία ήταν ένας ζωτικός κόμβος μέσα στους παλαιούς δρόμους του μεταξιού που εκτείνονταν από την Κίνα, δια μέσω της Ασίας, έως την Ευρώπη και την Αφρική. Σήμερα, η θέση της Συρίας ως στρατηγικό σταυροδρόμι μεταξύ της Ασίας, της Ευρώπης και της Αφρικής δεν είναι λιγότερο σημαντική. Το Πεκίνο γνωρίζει πολύ καλά ότι για να εδραιωθεί το όραμα του OBOR εξαρτάται από την πολιτική σταθερότητα και ασφάλεια.