Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Το βρώμικο παρασκήνιο στη στρατολόγηση Τσετσένων τζιχαντιστών στη Τουρκία


Το κείμενο με το τίτλο «συριακός σύνδεσμος ύποπτος για την δολοφονία Τσετσένου στην Άγκυρα» δημοσιεύθηκε στο Αλ-Μόνιτορ στις 25 Νοεμβρίου 2014, απόδοση στα ελληνικά: Σωτήρης Δημόπουλος






Σε μια σειρά δολοφονιών, που θυμίζουν κατασκοπευτικό θρίλερ, έξι Τσετσένοι εξόριστοι δολοφονήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη κατά την περίοδο 2008-2011. Οι δολοφονίες, για τις οποίες κατηγορήθηκαν Ρώσσοι πράκτορες, σχεδόν είχαν λησμονηθεί έως ότου ένας Τσετσένος της Τουρκίας, υπερασπιστής της ανεξαρτησίας των Τσετσένων και πρόσωπο με ισχυρή επιρροή μεταξύ των Καυκάσιων της Τουρκίας δολοφονήθηκε πέρυσι στο γραφείο του στο κέντρο της Άγκυρας. Αμέσως, η υποψία έπεσε και πάλι στη Ρωσία.
Κάνοντας, όμως, μια ξαφνική στροφή, ένα χρόνο μετά, η οικογένεια του θύματος και ο δικηγόρος της ζήτησαν από την εισαγγελία να ακολουθήσει διαφορετική γραμμή στην έρευνα: Ο Μεντέτ Ονλού, υποψιάζονται ότι δολοφονήθηκε επειδή αποτελούσε εμπόδιο στο «δρόμο των τζιχαντιστών» προς της Συρία, καθώς ήταν ενάντιος στη συμμετοχή των Τσετσένων εξόριστων ανταρτών στον πόλεμο της Συρίας. Ισχυρίζονται δε ότι, εξελίσσεται συστηματική προσπάθεια να συγκαλυφθεί η υπόθεση της δολοφονίας.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Πούτιν: από τη γεωπολιτική και το πετρέλαιο έως τον κοινοτισμό και το Θεό



Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης του Ρώσσου προέδρου στην εκπομπή «Πρώτα Πρόσωπα» στο ТАСС, στις 23 Νοεμβρίου 2014, που δημοσιεύθηκε με τον τίτλο «Βλαδίμηρος Πούτιν: είμαστε ισχυρότεροι γιατί έχουμε δίκιο». 
Εδώ δημοσιεύεται ένα μεγάλο τμήμα της συνέντευξης αυτής:

             τα υψηλά ποσοστά αποδοχής στις δημοσκοπήσεις

- Ο Βιατσεσλάβ Βολόντιν στο «Φόρουμ Βαλντάι» είπε: «Χωρίς Πούτιν δεν υπάρχει Ρωσσία». Εσείς, είναι αλήθεια, δηλώσατε ότι η θέση αυτή είναι εντελώς λάθος.
- Ναι.

- Η διατύπωση αυτή έχει, όμως, βάση. Τουλάχιστον σήμερα. Για πολλούς, στη χώρα μας και στον κόσμο, η Ρωσσία συνδέεται μαζί σας, συμπυκνώνεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο.
-   Νομίζω ότι είναι φυσικό. Ο αρχηγός του κράτους, το πρώτο πρόσωπο, πάντοτε συνδέεται με τη χώρα. Έτσι ή αλλιώς. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τη Ρωσσία. Στον άνθρωπο που εκλέχτηκε με απευθείας μυστική ψηφοφορία, ο λαός του έδωσε ορισμένη δικαιοδοσία, και αυτός ακολουθεί μια πολιτική στο όνομα και για λογαριασμό των πολιτών. Και, βεβαίως, η χώρα αναμένει από τον ηγέτη μια απόλυτα συγκεκριμένη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι βασίζονται στο γεγονός ότι, εξέλεξαν επικεφαλής του κράτους, του έδωσαν την εμπιστοσύνη τους, και αυτός θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους, θα υπερασπίζεται τα συμφέροντά τους, θα αγωνίζεται για τη βελτίωση της ζωής τους στην οικονομία, στην κοινωνική σφαίρα, στη διεθνή πολιτική, στη εσωτερική πολιτική, στα ζητήματα ασφάλειας. Τα καθήκοντα είναι πολλά. Το γεγονός ότι δημιουργείται αυτή η σύνδεση ούτε ασυνήθιστο είναι, ούτε αποκλειστικά ρωσσικό στοιχείο.

- Ωστόσο, τέτοια αποδοχή στις δημοσκοπήσεις, όπως η δική σας, λίγοι ηγέτες μπορούν να καυχηθούν ότι απολαμβάνουν.
Πράγματι, αλλά, να ξέρετε, αν κολλήσεις στους αριθμούς αυτούς, δεν είναι δυνατόν να δουλέψεις. Το χειρότερο είναι να γίνεις όμηρος του ρυθμού των μετρήσεων. Μόλις ο πολιτικός αρχινά να το κάνει, έχει ήδη χάσει. Αντί να ασχολείται με την πραγματική δουλειά, να προχωρήσει προς τα μπρός χωρίς να φοβάται το παραπάτημα, παύει να κάνει οτιδήποτε ασχολούμενος με τις μετρήσεις. Και έτσι πέφτει. Αντιθέτως, αν σκέφτεται για τη ουσία, για τα αποτελέσματα της δουλειάς του και τα συμφέροντα των ανθρώπων, τότε ακόμη και το λάθος δεν είναι τόσο τρομερό. Μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτό ευθέως, να αναγνωρίσεις τον λανθασμένο υπολογισμό. Και να ξέρετε, αυτό δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τις μετρήσεις· οι άνθρωποι θα καταλάβουν περίφημα τις αληθινές σου προθέσεις, την ειλικρίνεια και τη τιμιότητα, ιδιαίτερα στον άμεσο διάλογο. Αυτός έχει υψηλή αξία και πάντα θα εκτιμάται.


Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

"Το ξερίζωμα του ανθρώπου"


Το ξερίζωμα του ανθρώπου


Το κείμενο αποτελεί παρέμβαση στην παρουσίαση του βιβλίου του Σπύρου Κουτρούλη «Το ξερίζωμα του ανθρώπου –η κρίση της νεωτερικότητας, οι ιδεολογίες και οι στοχαστές», που διοργάνωσαν το βιβλιοπωλείο «χωρίς όνομα» και οι «Εναλλακτικές Εκδόσεις»

Ο Σπύρος Κουτρούλης, ως συγγραφέας και διανοούμενος, συνιστά ιδιαίτερη περίπτωση συνέπειας και αφοσίωσης στο αντικείμενο της μελέτης του. Από τη πρώτη στιγμή που, νέος -ασφαλώς και τώρα είναι νέος όσον αφορά το βασίλειο του πνεύματος, στη πρώτη φάση θα έλεγα της ωριμότητάς του-, εμφανίστηκε στο δημόσιο λόγο εκδήλωσε και τους βασικούς άξονες των ανησυχιών και των αναζητήσεών του. Τα γραπτά του διακρίνονται από την πρόθεσή του να διαλύσουν πλάνες ενώ ενέχουν διάθεση αφυπνιστική. Γιατί ο Κουτρούλης δεν είναι ένας μοναχικός διανοούμενος. Είναι ενεργός και ενημερωμένος πολίτης, με παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις.
Υπήρξε για χρόνια μέλος  ενός μικρού ομίλου νέων, γύρω από το περιοδικό «Νέα Κοινωνιολογία», του οποίου ο προβληματισμός κινείτο πέρα από τις κυρίαρχες τάσεις της ύστερης μεταπολιτευτικής Ελλάδας, πέρα από ιδεολογίες και δόγματα που υπηρέτησαν τον παρασιτικό εξουσιαστικό μηχανισμό και συνδιαμόρφωσαν ένα καταθλιπτικό περιβάλλον μονοδιάστατης σκέψης. Αργότερα, θα συμμετάσχει στον μαχητικό κύκλο του «Άρδην», που η σαρωτική του δραστηριότητα και επιρροή στα πνευματικά πράγματα του τόπου συνιστά επίτευγμα άξιον απορίας για τόσο λίγους ανθρώπους.
Με ανεκτίμητο, και μάλλον σπάνιο στις ημέρες μας, πλεονέκτημα την ακόρεστη βιβλιοφαγία του, η οποία λόγω και του πειθαρχημένου χαρακτήρα του, επίσης σπάνιο θα έλεγα χαρακτηριστικό στους σημερινούς νεοέλληνες, εντοπίζει, προβάλλει και αναδεικνύει το απόσταγμα πονημάτων σημαντικών ανθρώπων της σκέψης. Αυτήν την οδό διαβαίνει με απόλυτη προσήλωση, έχοντας ήδη δημιουργήσει, κι αυτό γίνεται αντιληπτό από την ανάγνωση του βιβλίου του «Το ξερίζωμα του ανθρώπου», μια συμπαγή και αξιοζήλευτη σύνθεση, έναν γαλαξία άστρων-ιδεών και πνευματικών φωστήρων, στον οποίο συνοδεύει με σεβασμό τον αναγνώστη.

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Η ομιλία του Βλ. Πούτιν στη Λέσχη Βαλντάι


На заседании Международного дискуссионного клуба «Валдай».
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν έκανε μια ιστορική, για τις διεθνείς σχέσεις, ομιλία, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ολομέλειας του XI συνεδρίου της Λέσχης «Βαλντάι». Το συνέδριο είχε θέμα: «Παγκόσμια Τάξη: νέοι κανόνες ή παιχνίδι χωρίς κανόνες;», πραγματοποιήθηκε στις 22-24 Οκτωβρίου στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας, και σ’ αυτό έλαβαν μέρος 108 εμπειρογνώμονες από 26 χώρες.



«Αγαπητοί συνάδελφοι! Κυρίες και κύριοι! Αγαπητοί φίλοι!
Με χαρά σας καλωσορίζω στην 11η συνδιάσκεψη της Λέσχης ανταλλαγής απόψεων «Βαλντάι». Όπως ήδη ειπώθηκε, εφέτος εδώ στη Λέσχη εμφανίστηκαν νέοι συνδιοργανωτές. Μεταξύ αυτών και οι ρωσικές, μη κυβερνητικές, δομές εμπειρογνωμόνων, κορυφαία πανεπιστήμια. Εκτός αυτών, προτάθηκε να προσθέσουμε στη συζήτηση της καθ’ αυτό ρωσικής προβληματικής και ζητήματα της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομίας.
Ευελπιστώ ότι, αυτές οι οργανωτικές και αλλαγές περιεχομένου θα ενισχύσουν το κύρος της Λέσχης ως μια από τις αξιόπιστες πλατφόρμες εμπειρογνωμόνων και ανταλλαγής απόψεων. Ταυτόχρονα, ευελπιστώ πως το λεγόμενο πνεύμα της «Βαλντάι» θα πετύχει να διατηρηθεί, και αυτή η ελευθερία, η ειλικρίνεια, η δυνατότητα να διατυπώνονται οι πιο διαφορετικές και παράλληλα πάντα καλόπιστες απόψεις.
Στο πλαίσιο αυτό θέλω να πω ότι και εγώ δεν θα σας απογοητεύσω, θα σας μιλήσω ευθέως, ειλικρινώς. Κάποια πράγματα, μπορεί, να σας φανούν ιδιαίτερα σκληρά. Αλλά εάν δεν μιλούμε ευθέως και δεν μιλούμε ξεκάθαρα γι’ αυτό που πραγματικά σκεφτόμαστε, τότε δεν έχει νόημα να συγκεντρωνόμαστε υπό αυτή την μορφή. Θα έπρεπε να μαζευόμαστε σε κάποιες διπλωματικές δεξιώσεις, όπου κανείς δεν λέει τίποτε με σαφήνεια –για να θυμηθώ τα λόγια ενός γνωστού διπλωμάτη, μπορώ μόνο να επισημάνω ότι η γλώσσα δόθηκε στους διπλωμάτες για να μη λένε την αλήθεια.