.JPG)
Σύμφωνα
με τους θεωρητικούς της ρεαλιστικής σχολής των διεθνών σχέσεων, κατά
την περίοδο πού ακολουθεί την επικράτηση μιας μοναδικής ηγεμονικής
δυνάμεως παρατηρούνται δύο ταυτόχρονες τάσεις:
α. το κράτος νικητής προωθεί αξίες που διεκδικούν οικουμενικότητα, ως όχημα εμπέδωσης της ηγεμονίας του, ενώ
β. αναδυόμενες εστίες ισχύος αμφισβητούν την μονοπολική κατάσταση, διεκδικώντας αύξηση της δικής τους επιρροής.
Πέραν πάσης αμφιβολίας η μετα-ψυχροπολεμική περίοδος διέπεται ακριβώς από αυτές τις αντίρροπες δυναμικές. Απέναντι στην αλματώδη αμερικανική επέκταση διαμορφώθηκαν ανταγωνιστικές διαθέσεις, σε μια εικόνα που grosso modo ανταποκρίνεται στην περιγραφή του Χάντινγκτον για τις πολιτισμικές ζώνες. Η πλέον συγκροτημένη αμφισβήτηση της αναδιαμόρφωσης των γεωπολιτικών συσχετισμών προέρχεται από τη Ρωσία. Η επανάκαμψη της ρωσικού παράγοντα στις διεθνείς εξελίξεις σε τέτοιο υψηλό βαθμό συνιστά οπωσδήποτε μία ιστορική έκπληξη, λαμβάνοντας υπ όψη το ελάχιστο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την διάλυση της ΕΣΣΔ.
Πέραν πάσης αμφιβολίας η μετα-ψυχροπολεμική περίοδος διέπεται ακριβώς από αυτές τις αντίρροπες δυναμικές. Απέναντι στην αλματώδη αμερικανική επέκταση διαμορφώθηκαν ανταγωνιστικές διαθέσεις, σε μια εικόνα που grosso modo ανταποκρίνεται στην περιγραφή του Χάντινγκτον για τις πολιτισμικές ζώνες. Η πλέον συγκροτημένη αμφισβήτηση της αναδιαμόρφωσης των γεωπολιτικών συσχετισμών προέρχεται από τη Ρωσία. Η επανάκαμψη της ρωσικού παράγοντα στις διεθνείς εξελίξεις σε τέτοιο υψηλό βαθμό συνιστά οπωσδήποτε μία ιστορική έκπληξη, λαμβάνοντας υπ όψη το ελάχιστο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την διάλυση της ΕΣΣΔ.